Er is iets waar ik me aan stoor. Niet op een “ugh, walgelijk!” manier, niet op een “meh, liever niet” manier, maar een subtiele grens daartussen. Dus meer iets van “hé, liever niet, ik vind het best wel heel vervelend”.
Waar heb je het over? Nou, het is steeds normaler geworden in Nederland om de derde persoon meervoud consistent met “hun” aan te spreken. Wat voorbeeldjes:
- “Hun hebben het gedaan!”
“Ik sprong op hun, en toen sloeg ik hun in het gezicht.”
“Ik heb hen het boek gegeven, en toen hebben hun het vernield!”
“Ga maar bij hun staan.”
“Het is niet alsof hun ooit naar jou luisteren.”
“Ik heb het hen verteld, maar luisteren ho maar.”
Ra ra ra, welke van deze zinnen is goed en welke is fout?