Ik lees nu al enkele jaren meerdere kranten per dag. Dit ontstond omdat ik weg wilde van schermen én na de verbouwing niet meer boven achter mijn bureau kon eten, waardoor ik dus beneden ben gaan zitten en hele kranten verslind terwijl ik lunch.
Elke krant heeft meerdere columnisten. Sommige schrijven elke dag iets. Sommige hebben een vaste dag en een vast onderwerp. En die columns zijn meestal niet langer dan 250 of 500 woorden.
Het idee erachter is om iets van subjectiviteit en persoonlijkheid te hebben tussen al dat nieuws. Een column komt vanuit een persoon die een leuke anekdote vertelt of reageert op het nieuws. Het is een kort stukje geplukt uit iemands geest. Ze hebben weinig woorden en weinig tijd, ik weet het.
Desondanks ben ik teleurgesteld in de columns.
Het grootste deel van de tijd volgen ze dezelfde structuur.
- Ze leggen iets uit dat in het nieuws is (kort samengevat, natuurlijk).
- Ze geven hun mening hierover, maar zonder argumenten of uiteenzetting. Het is meestal slechts een zinnetje of twee zoals “Zijn we in Nederland gek geworden?” of “Kom op zeg, kinderen mogen best wat harder werken op school!”
- Ze sluiten af met een “pakkende one-liner” die veel beter had gestaan als de rest van de column inhoud had gehad.
Waarom doen ze dit!? Dit haalt het hele idee van de columns onderuit. Ze voegen he-le-maal niks meer toe op deze manier!
- Het nieuws opnieuw uitleggen is niet heel zinvol, aangezien op de pagina ernaast een diepgaand artikel over datzelfde nieuws staat.
- Dan je mening geven alsof het een verdwaalde tweet is, voegt weinig toe.
- En vervolgens afsluiten alsof je een geweldig wereldveranderend betoog hebben geschreven, terwijl het een stukje tekst is dat nog droger is dan een krantenartikel. Nergens een nieuwe idee of ook maar een leuk grapje!
In mijn ogen zou een column ofwel een goed persoonlijk betoog moeten zijn, ofwel een interessant stukje om andere redenen. Schrijf iets grappigs, iets absurds, houd de lezer even voor de gek, geef jouw creatieve out-of-the-box opmerkingen over een nieuwsbericht.
De meeste columns zijn, jammer genoeg, geen van beide.
Meningen worden niet onderbouwd, maar ook niet grappig of creatief neergezet. De helft van de woorden is verloren aan iets uit het nieuws opnieuw uitleggen. En aan het einde, tja, eindigt de tekst gewoon zonder dat er nou echt een conclusie of afsluiter is.
Ik ben niet boos, ik ben teleurgesteld ;)
Ze doen soms wel een poging tot onderbouwing. Maar het is zo, zo zwak. Drogredenen. Argumenten die makkelijk door te prikken zijn. Argumenten die neerkomen op niets anders dan “stel je niet zo aan” of “typisch extreem links/rechts” of “wat zijn Nederlanders toch weer aan het zeuren”.
Teleurgesteld, ja, dat is het juiste woord. Van kranten, van columnisten die dit al jaren doen, verwacht ik gewoon meer. Geef daadwerkelijk een logisch argument. Laat mij van gedachten veranderen. Laat me lachen tussen het lezen van al die narigheden in de wereld. Begin over iets wat niet in de krant staat, een onopgemerkt nieuwtje waarvan je wil dat de wereld het weet.
Dat was eigenlijk mijn enige punt. Dit hele artikel is een smoesje om te kunnen melden dat ik een specifieke hekel heb aan de zwakke stukken van Angela de Jong. En dat is knap, want ik ben zo vrij van geest en goed van vertrouwen dat ik zelfs denk dat Geert Wilders achter de schermen best een leuke gozer is.
Tiamo