Welkom bij het artikel waarin ik vertel wat ik heb gedaan (of wat er is gebeurd) de afgelopen drie maanden (Juli, Augustus, September 2023)!
Ook houd ik hier mijn woordenaantallen bij elke dag, want ik merk dat ik dat fijn vind. In de toekomst moet ik misschien een beter systeem daarvoor vinden, zoals een teller op de homepage van dit blog. Voor nu is het een lijst onderaan deze updates.
Pandaqi Tutorials
Eind vorige maand was ik begonnen met de volgende grote groep tutorials voor Pandaqi Tutorials. De helft daarvan was nieuw, de andere helft was overzetten van oud werk.
De grootste toevoeging is een collectie (van 7 cursussen in totaal) over (creatief) schrijven. Dus denk aan …
- Storytelling => algemene cursus voor beginners, die verwijst naar de andere meer specifieke cursussen wanneer nodig
- Plot
- Character
- Dialogue
- Prose
- Worldbuilding
- Publishing
Het duurt zeker ~3 dagen om de hele tekst te schrijven, vaak nog wat langer om plaatjes en extra afwerking te doen. Meestal nam ik na zo’n cursus een week pauze om op te laden qua tutorials schrijven. Dit heb ik dus verspreid over de hele periode gedaan.
Mijn doel, zoals altijd, was om …
- Alles op te schrijven dat ik weet (na jaren ervaring en vele boeken) en dat gratis aan te bieden.
- Deze informatie te onderwijzen op een manier die daadwerkelijk leuk is en werkt. (Op basis van al mijn onderzoek over hoe onze hersenen leren, hoe mensen informatie opnemen, etcetera.)
Uiteindelijk zijn het hele hoogwaardige cursussen geworden (in mijn ogen). Goed geschreven, mooie plaatjes, interactieve/speelse onderdelen waar mogelijk, voorbeelden uit de vele boeken die ik heb gelezen (van andere auteurs) en geschreven (van mezelf, duh).
Huh, hoe krijg je interactieve onderdelen? Ja, bij deze schrijfcursussen was het lastig. Zoiets als programmeren is automatisch interactief te maken, door bijvoorbeeld spelletjes te maken. Maar uiteindelijk vond ik twee onderdelen die geweldig werkten.
- De helft van schrijven is herschrijven. Dus ik schreef een tool die (“slechte”) voorbeeldzinnen kon geven die je dan kon herschrijven. Diezelfde tool geeft wat ruwe statistieken die handig zijn, zoals hoeveel “(te) lange zinnen” je hebt gebruikt.
- Een ander belangrijk deel is het bedenken van informatie of creatieve ideeën, zeker als je weer eens vastloopt of geen inspiratie hebt. Daarvoor hebben computers een makkelijke oplossing: ze kunnen je willekeurig gegenereerde “writing prompts” geven. (Dus je krijgt bijvoorbeeld een knop met “geef me een personage!” en je krijgt vijf willekeurige eigenschappen. Meestal zit er wel iets tussen dat je in staat stelt door te schrijven.)
(Natuurlijk is de derde reden dat deze tutorials automatisch reclame maken voor mij en mijn werk. En ik heb maar liefst 10 euro aan donaties gekregen de afgelopen paar jaar, dus ik denk dat ik stinkend rijk ga worden!)
Maar waarom?
Ik moet wel zeggen dat motivatie soms even verdwijnt. Dan vraag ik me af waarom ik dit doe. Ik verdien er geen geld aan, er zijn natuurlijk vele andere (betaalde) cursussen over deze onderwerpen, en het is echt veel werk.
Om mezelf te herinneren, heb ik een soort “mission statement” op de voorpagina van de tutorialwebsite gezet. (En verder uitgelegd op een aparte pagina.)
Ik ben ervan overtuigd dat kennis en onderwijs geheel gratis en toegankelijk zou moeten zijn.
Dankzij internet, en mensen zoals ik met deze instelling, is dit al jarenlang honderd procent een mogelijkheid. Je hoeft geen dure boeken of cursussen te kopen. Je hoeft geen duizenden euro’s studieschuld op te lopen. Je hoeft niet te wachten tot een ander je iets leert of geld uit te geven.
Alles dat je zou willen leren, kan je leren door online gereedschappen te zoeken, en er vervolgens zelf heel veel mee bezig te zijn.
Althans, dat is waar voor “vrij veel” dingen. Mijn tutorials website probeert het waar te maken voor nog wat meer dingen :p
Op naar een toekomst waarin kennis en informatie een gratis basisrecht is. Mede zodat we het hele mislukte onderwijssysteem dan geheel kunnen afschaffen.
De Levenssaga
Vrijwel al het werk was vorige periode gedaan. Ik schreef alleen het allerlaatste verhaal (helemaal) en redigeerde even later de laatste helft (6-10).
Daarna had ik besloten om de eerste cyclus te vertalen naar het Engels. Dit is onderdeel van mijn algehele shift naar Engelse fictie uitgeven, en vorige periode had ik de website al ondersteuning gegeven voor meertaligheid.
Ik was hierin wat terughoudend. Enerzijds is vertalen ietwat saai, anderzijds zou dit de verhalen definitief “vastleggen”. (Ik ga niet nog dingen aanpassen in twee versies, in andere talen, op een later moment.)
Maar uiteindelijk moet je ergens de knoop doorhakken en stappen vooruit zetten. Het hele idee van de Levenssaga is dat je elk verhaal op zichzelf kan lezen, in elke volgorde, wanneer je wilt. Dus de eerste cyclus hoeft niet “perfect” te zijn, want misschien lezen mensen wel als eerste een verhaal uit de tweede cyclus, of nog later.
Over dat vertalen verschijnt nog wel een artikel. Ik hoopte AI/algoritmes te gebruiken om dingen te versnellen, wat deels succesvol was en deels totaal niet.
En ik herhaal wat ik volgens mij vorige periode ook al zei …
- Er komen officiële uitgaven die je kan kopen, maar nog niet dit jaar.
- Ik moet goed nadenken hoe ik dit in de toekomst plan. Alles samengenomen zijn de 10 verhalen (van elke cyclus) richting de 150,000 woorden. Dat is gewoon twee volledige boeken. Dat kan ik niet zien als een “bijdingetje dat ik rond de zomer doe” :p
Bordspellen
De bordspellen die deze periode uitkwamen had ik allang af … maar niet helemaal. Een aantal van die projecten had een onderdeel dat maar niet wilde werken. Iets dat door vele versies moet, problemen had die ik niet kon oplossen, en in het algemeen een hel waren.
Uiteindelijk besloot ik—soort van—om mijn verlies te nemen. Ik maakte het netjes af, loste de problemen op zo goed als mogelijk, maar gaf het dan alsnog uit. Vooral Photomone: Antsassins is een matig spel geworden dat nogal afhangt van hoeveel energie spelers erin steken.
Op dit soort momenten is het altijd makkelijk om spellen maken op te geven. Je denkt dingen als “al mijn ideeën werken niet in de praktijk!” en “alles gaat zo moeizaam, niks werkt ooit de eerste keer!” en “waarom maak ik dit, niemand wil zo’n saai spel toch spelen?”
Maar in mijn ogen zijn er twee medicijnen voor deze gedachten.
- Je maakt de projecten alsnog af en deelt ze alsnog met de wereld. In het ergste geval, denk je er nooit meer aan en gaat door met je leven. In het beste geval—vaker dan je denkt—komt er ineens reactie. Of blijkt het later helemaal niet zo slecht, maar een mooie toevoeging aan je portfolio (bijvoorbeeld)
- Je focust eventjes op je innerlijke (positieve) motivatie. Dus als je in de put zit over spellen, ga je dat ene spel maken waarover je al dagenlang enthousiast bent en de hele tijd over nadenkt. Volg eventjes die zeldzame passie om jezelf te herinneren waarom je het doet.
In de praktijk betekende dit dus …
- Een paar hele zware dagen om spellen (zoals Antsassins) naar 100% te krijgen.
- En vele “vrije avonden” waarin ik pen en papier pakte en ter plekke zo’n spelidee (waarvoor ik wel innerlijke motivatie had) probeerde.
Zoals ze zeggen: “ideeën zijn waardeloos, het gaat om de uitwerking”
Veel ideeën voor (bord)spellen kan ik opschrijven in een paar regels, hoogstens een paar paragrafen. In die vorm klinken ze vaak nogal zoals honderden andere ideeën. Het uitwerken maakt het uniek, en daar zit het meeste werk, maar ook de meeste beloning.
Dus ik schrijf bijvoorbeeld op: “Wat als je een spel had waarbij je niet kon winnen zolang je een bepaalde (slechte) kaart vasthad? Dus je moest op slimme manieren van dat soort kaarten af zien te komen?”
Nou, hartstikke leuk. Nu nog de andere 99,99% van het werk :p
Daarvoor zijn snelle testen met pen en papier zo handig. Zeker bij kaartspellen. Ik kan het idee hierboven zo testen door een stel kaarten uit te knippen, er wat getallen/woorden/acties op te schrijven, en dan te spelen tegen mezelf en te zien wat werkt.
(Hoewel ik inmiddels een verzameling “spelvoorwerpen” op mijn bureau heb staan, zoals gekleurde kubussen, dobbelstenen, pionnen, etcetera. Ik gebruik ze eigenlijk bijna nooit, omdat mijn spellen extreem simpel en minimaal willen blijven. Eén papier nodig, één stapel kaarten, en dat is alles.)
Nou, goed, wat is het resultaat in de praktijk?
- Spellen afgemaakt die al bijna af waren.
- Vooruitgewerkt op spellen voor volgende periodes. (Spellen zijn sneller te maken dan boeken. Dus die lopen een flink stuk voor op de planning :p Tenzij er iets misgaat, weet ik al welk bordspel volgend jaar zomer uitkomt. Qua boeken lag het nog helemaal open, zoals ik in het volgende stukje ga vertellen …)
Boeken / Schrijfwerk
Nieuw
Het originele plan was om de Trilogie van Nooitoud te schrijven: boekversies van musicals die ik jaren geleden schreef.
Maar ik vond dat ik weer dezelfde fout maakte als altijd.
- Ik koos een te groot project met té veel nieuwe dingen tegelijk. (Mijn eerste reeks boeken, allemaal Engels, voor steeds oudere leeftijden met elk boek, plus een trucje qua vormgeving en tijd dat ik héél graag wil toepassen.)
- Op een moment dat ik er eigenlijk niet op zat te wachten.
Ik moet projecten kiezen waarvoor ik tenminste een beetje motivatie voel op dit moment. En ik moet dingen kiezen die één nieuw ding doen dat mij uitdaagt, niet een stuk of vijf.
Dus ik koos het volgende.
- Ik had één Wildebyte boek (Engels) gewoon al af, maar mijn gekke hoofd was dat vergeten. Ik kon die uitgeven en een tweede schrijven. Dit zijn korte boeken met een sterke structuur, dus een betere oefening voor reeksen. (Het eerste boek kostte twee weken om te schrijven.)
- Ik besloot een testverhaal te schrijven voor een ander idee. Deels om dus na te gaan of het zou kunnen werken en of ik het leuk vond, anderzijds als gratis “preview” voor marketing later.
- Ik begon aan een op zichzelf staand Engels fantasyboek (young adult, dikker boek).
Laatstgenoemde boek was een idee dat ik in Januari dit jaar al netjes had gepland. Het Word document (van zo’n 15 pagina’s) bevatte de eerste hoofdstukken, de personages, de wereld, het algemene einde waar we heen gaan, alles. Voor mijn doen is dit een ongelofelijke planning! Normaal gesproken begin ik een boek met een idee van twee zinnen en ik zie de rest wel gebeuren.
Als je denkt: is dit niet een beetje veel? De meeste schrijvers doen hoogstens één of twee boeken per JAAR, toch?
Ik schrijf dus heel improviserend, leunend op mijn intuïtie voor verhalen vertellen. Mijn insteek is nogal “ik doe maar drie weken over de eerste versie. Maar daar zitten zoveel gaten in dat ik het boek praktisch later een tweede keer moet schrijven, in opnieuw drie weken”.
Vraag me niet waarom, maar het werkt voor mij erg goed. Als ik langer dan een maand doe over een heel boek, dan is er iets goed mis en ben ik waarschijnlijk compleet gedemotiveerd of de draad kwijt. Dan ga ik ook fouten maken waarin ik compleet vergeet wie de personages waren en waarvoor ze stonden, alsof ze over datum zijn.
Ik denk dat je het kunt vergelijken met een sprint versus een marathon. Ik werk in sprints. Ik schrijf razendsnel een heel boek, of maak razendsnel een spel, en daarna ga ik een paar dagen rusten terwijl mijn hoofd plotseling alle honderd fouten bedenkt die ik heb gemaakt. (“Oh shit, ik ben vergeten dat ene personage een fatsoenlijk einde te geven!” of “Aaah mijn spel werkt helemaal niet met twee spelers, waarom zie ik dat nu pas?”)
Zodra ik de lijst met verbeterpunten heb, begint de volgende sprint. Na een paar sprintjes is zo’n boek dan af.
Op moment van schrijven heb ik drie Wildebyte boeken af en staan ze gepland vanaf Januari volgend jaar. Hierover later meer, want er staan enkele grote veranderingen op de planning (nu ik switch naar Engelse fictie en bijna volledig focus op mijn schrijfwerk).
Schrijfwedstrijden
Ik deed vorige periode last-minute mee aan twee schrijfwedstrijden. (Ik schreef twee hele verhalen in vier dagen, want toen was de deadline voor allebei.)
Tja, eh, allebei niet gewonnen. Maar zoals ik eerder zei, vond ik de verhalen eigenlijk behoorlijk prima, dus ik geef ze binnenkort zelf uit. Geen grote bombastische uitgave, natuurlijk, maar gewoon iets kleins waarvan enkele lezers misschien genieten.
Woordenaantallen
Juli
- 15,075
- 2,414
- 4,638
- 9,138
- 6,571
- 4,460
- 1,816
- 12,671
- 6,232
- X (alle tijd kwijt met voorkanten ontwerpen van aankomende boeken)
- 3,142
- X (jup, weer voorkanten)
- 4,296
- 9,361
- 10,317
- 11,319 (eerste Engelse fictie boek “officieel” af, al was die praktisch al een half jaar af)
- X
- 12,122
- 10,157
- 12,364 (deel twee van Engelse fictie reeks af; ja, het zijn korte boeken)
- 2,211
- 10,092
- 5,679
- 2,164
- 4,877
- 2,019
- 512 (cyclus 2 levenssaga definitief compleet af)
- 3,824
- 14,959
- 6,371
- 11,258
Dat zijn 200,059 woorden. Tja, productief maandje zullen we maar zeggen. Nogmaals, die Pandaqi Tutorials én die korte Wildebyte boeken hogen het nogal op.
Zoals je ziet gaat het woordenaantal naar beneden als ik oude projecten moet afmaken. Dat gaat me veel minder goed af. En bij het redigeren typ je weinig nieuwe woorden. Je haalt vooral alles weg wat, achteraf, niet zo essentieel bleek voor het verhaal.
Augustus
- 2,827
- 6,986
- 4,917
- 9,415
- 15,176
- 5,634 (schrijfcursussen van Pandaqi Tutorials af)
- ? (deel 3 van Engelse reeks af)
- 1,503
- 3,647
- 2,003
- 1,017
- 428
- X
- 1,002
- 4,822
- 9,111
- 498
- 12,516
- 13,540
- 14,689
- X
- 2,036
- 4,109
- 6,149
- 3,515
- 1,750
- 524
- 751
- 502
- 488
- X
Dat zijn 132,157 woorden. Wederom een beetje een vertekenend beeld, vanwege die Tutorials, Wildebyte, én de Engelse Vertalingen van maar liefst 10 Levenssaga verhalen.
Beetje een raar maandje eigenlijk. Ongelofelijk veel verschillende kleine stukjes afgemaakt, van zowel kleine als grote projecten. Daarom zijn de woordenaantallen ook een beetje all over the place.
Maar dat kwam vanwege een zelf ingestelde deadline op 1 September … van 5 dingen die van elkaar afhingen en dus tegelijkertijd publiek moesten worden. Dus ik had per ongeluk ineens een héle strakke deadline gesteld voor een berg werk.
Maar ik heb ‘m gehaald, waarna ik in September weer terug kon naar meer regulier (schrijf)werk.
September
- X
- 1504
- 2681
- X
- X
- X
- 3,481
- X
- 1,566
- 1,348
- X
- 800
- 2,173
- 2,980
- X
- 1,466
- X
- 4,549
- 3,112
- 3,678
- 6,957
- 8,137
- 1,499
- 1,503
- 4,039
- 1,500
- 8,298
- 1,662
- 1,339
- X
Dat zijn 64,272 woorden.
Die Tutorials zijn dus klaar voor in ieder geval het komende jaar, net zoals de Levenssaga (zowel Nederlands als Engelse vertalingen waarmee ik nog ietsje achterloop). Deze woordenaantallen komen dus bijna volledig van Wildebyte boeken en devlogs/dagboeken over het maken van mijn (computer/bord)spellen.
Daarnaast was ik gewoon een beetje moe, en werk ik niet zo lekker bij extreme hitte (zoals die eerste week van September), daarom lag alles eventjes stil.
Ik probeer echt rustdagen her en der te nemen nu. Het lukt beter dan vroeger, maar nog verre van 100%.
(Op de meeste van mijn “rustdagen” heb ik een uur gesport en rustig ontbeten … en daarna tien uur gewerkt aan een of ander gek experimenteel idee dat ik al jaren had. Zo heb ik nu een stuk code die willekeurige speelborden kan genereren om Risk op te spelen xD Je ziet het allemaal wel een keer verschijnen volgend jaar. Als het niet naar 2025 wordt geduwd door andere gekke projecten.)
