De Levenssaga is inmiddels een jaar oud. Dat betekent dat er twee cycli zijn geschreven ( = 20 korte verhalen) en ik werd gedwongen om weer veel verder vooruit te denken.
Voor de eerste cyclus was ik vooral bezig met de tijdlijn. (Daar heb ik ook meerdere keren over geschreven, en die heeft vele dagen onderzoek gekost.) Die hoef ik eigenlijk bijna nooit meer aan te passen.
Maar de wereldkaart? Die was deze keer het probleem. Mijn eerste versie was … acceptabel, maar de eerste cyclus had dan ook geen verhalen waarbij locatie extreem belangrijk was. De tweede cyclus heeft, bijvoorbeeld, een verhaal tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het is dan wel zo handig als de juiste landen met elkaar in oorlog zijn. En als ze een grens delen, zodat ze daadwerkelijk naar elkaar toe kunnen.
Dat kon niet.
In mijn eerste opzet had ik de grootste landen meegenomen. Degene die iedereen kent en die de grootste invloed hebben gehad over de hele geschiedenis.
De landen die betrokken waren bij de gebeurtenissen die tot WO I leidden … bestonden pas een paar honderd jaar op dat punt. Het gaat hier bijvoorbeeld over Duitsland (dat pas net was ontstaan uit de Prussische Staten), maar ook Oostenrijk-Hongarije, de Balkan (Servië, Bosnië-Herzegovina), etcetera.
Ja, die laatste paar had ik totáál niet toegevoegd aan mijn eerste wereldkaart.
Ik stond op het punt om ze maar ergens in te delen. Ik had wel een gebied genaamd “Midden-Europa” op mijn kaart (Middelbos in de wereld), met als doel om die inderdaad later op te vullen met de daadwerkelijke landen. Maar dat gebied, eh, lag niet perse in het midden van het continent.
Dus grenzen klopten niet meer. Landen gingen met elkaar ten oorlog … terwijl ze op compleet tegenovergestelde delen van het continent lagen. Een beetje vreemd. Wil je Servië binnenvallen, moet je eerst je hele leger door Frankrijk, Spanje en Italië marcheren :p Dat is dermate onrealistisch, zelfs voor korte “sprookjesachtige” verhalen, dat ik iets beters wilde doen.
Waarom heb je niet gewoon de aarde nagemaakt?
Toen ik dit project begon, maakte ik de bewuste keuze om niet simpelweg de wereldkaart over te nemen en alles precies te maken zoals op aarde.
Dit had vele redenen.
- De echte wereld is te groot en gedetailleerd. Als ik verhalen overzichtelijk wil houden (en niet 10000 verhalen wil schrijven), moet de wereld ook versimpeld.
- Ik zal sowieso her en der de waarheid iets moeten veranderen voor de verhalen. (Zoals de exacte locatie waarop iets in de geschiedenis plaatsvond, of hoe groot een gebied precies was.) En wat is dan vervelender, een wereldkaart die 99% de aarde is maar op cruciale plekken net een beetje anders, of een wereldkaart die geheel verzonnen is?
- Ik wilde een kleinere wereld. Dat kan ook alleen met een andere opzet.
- Ik wilde ook een wereld waarin delen duidelijk van elkaar waren gescheiden. (Zodat ik niet met elk verhaal naar een compleet andere uithoek van de wereld moet, wat moeilijk wordt om te volgen voor lezers. Er zijn een paar grote continenten, en elke cyclus blijft grotendeels op één continent.)
- Het leek me leuk (en handig) als de wereldkaart ruwweg dezelfde vorm had als het logo voor de Levenssaga.
- En als laatste had ik wat ideeën voor belangrijke verhalen die een bepaalde geografie nodig hadden.
Dat zijn zoveel redenen dat ik het nog steeds het juiste idee vind. Het zorgt dat de meeste plekken op de aarde zijn vertegenwoordigd, maar ik kan ze vormgeven en verplaatsen zoals nodig om de meest overzichtelijke verhalen te krijgen.
Neem WO I opnieuw als voorbeeld. Dat is het gevolg van een eeuw lang gekibbel en gedoe tussen 20+ verschillende partijen in en rondom Europa. Dat ga ik niet in ~5 spannende korte verhalen zetten. Dus je kiest ervoor om het aantal partijen terug te brengen naar hoogstens 5. Je slaat wat minder belangrijke landen over, of verandert een gebeurtenis van tien losse stappen naar één duidelijke stap.
(Het is echt een chaos. De voornaamste reden dat die oorlog begon, was omdat allerlei landen afspraken hadden gemaakt van “als jij in oorlog komt, dan doen wij mee”. Dus wat begon als Oostenrijk-Hongarije dat vond dat het kleine buurland Servië van hen moest zijn, was binnen een week uitgelopen op een wereldoorlog. Want Servië werd gesteund door Rusland, en die werd gesteund door Frankrijk, en die werkten samen met de Britten, etcetera.)
Maar de huidige schets van een wereldkaart maakte meer recente, waargebeurde verhalen onmogelijk.
Dus ik moest het veranderen.
De vier dingen die moeten kloppen
Kijkend naar mijn huidige verhalen (en al mijn plannen voor de toekomst), zag ik een vrij duidelijk patroon. Om de verhalen waarheidsgetrouw te maken, moest mijn wereldkaart tenminste op vier manieren kloppen met de aarde.
- Landen die aan het water zitten, blijven aan het water. (Water is zoooo belangrijk geweest voor alles in onze hele geschiedenis.)
- Landen moeten de juiste grenzen delen. (Landen konden natuurlijk alleen vechten of handelen met landen waar ze naartoe konden. Totdat vliegtuigen kwamen.)
- Landen met herkenbare natuurlijke onderdelen (zoals een gebergte of groot meer), moeten die ook houden. (Het maakt de wereld levendig en realistisch, terwijl het ook iets is dat ik later niet zomaar kan verplaatsen natuurlijk.)
- Landen moeten ongeveer dezelfde grootte en inhoud hebben. (Als je ineens binnen twee dagen van de ene naar de andere kant van China kan reizen in mijn wereld, dan voelt het ook wat raar.)
Hetzelfde geldt voor andere soorten features, zoals steden of wegen. Maar de algemene indeling van landen, continenten en natuur is nu even het belangrijkst.
Deze vier dingen moest ik kloppend maken. De verdere indeling en uitwerking hoeft de echte aarde niet te volgen (om de verhalen mogelijk te maken).
Oftewel ….
- Midden-Europa moet daadwerkelijk in het midden liggen, omringd door alle andere Europese landen.
- De grote zeemachten (Engeland, Nederland, Spanje, …) moeten zeker aan de zee liggen. (Dat was nu ook wel, maar ze lagen slechts een klein stukje aan de zee.)
- Ik moet de meest bekende gebergtes, rivieren, meren, bossen opzoeken en die op de juiste plek zetten op mijn kaart.
- Ik moet de schaal van sommige landen wat veranderen. (Frankrijk was op dit moment belachelijk groot, terwijl India er vijf keer in paste :p)
Voor nu focussen de verhalen op het eerste continent. Omdat het, nogmaals, simpel en overzichtelijk is. Dat continent is natuurlijk mijn versie van Europa, dus die krijgt nu alle aandacht, terwijl de andere continenten nog grotendeels leeg zijn.
(Ik heb ze wel ingedeeld qua belangrijke landen/volkeren uit de geschiedenis, maar niet meer dan dat. Dus er staat bijvoorbeeld “dit stuk is Perzië uit de oudheid” en verder niks. Vanaf cyclus 5 (schat ik) schakelen we over naar Midden-Oosten en daaromheen, want dan gaan we het hebben over godsdienst, kruistochten, en meer van dat soort ongein.)
De nieuwe kaart
Ik deel de kaart niet standaard op de website, want hij verandert dus steeds, en hij bevat SPOILERS als je nog niet alle verhalen hebt gelezen. (Het bevat zelfs héle lichte spoilers voor een paar verhalen die nog niet zijn gepubliceerd!)
Maar ik denk eigenlijk dat het geen gek idee is om bij elke cyclus de huidige versie van de kaart eventjes te delen.
De kaart is dus niet “mooi”, want hij is niet bedoeld om ergens weer te geven. Hij is functioneel. Ik koos een stijl die mijn oude gebroken laptop nog aankan, goed leesbaar is, en mij in staat stelt razendsnel dingen toe te voegen. (Je zal flink moeten inzoomen om veel dingen te kunnen lezen.)
Je ontdekt veel als je de hele dag kaarten bekijkt en tekent.
Zo wist ik niet dat Hawaï zo ongelofelijk ver uit de richting lag van alles :p Ik dacht dat het gewoon één van de vele eilandjes was rondom Midden-Amerika. Maar nee, het is in de middle of nowhere en heeft daarom een interessante geschiedenis. Zo werd het pas laat een officiële staat van de USA. (Zo zie je maar weer hoe nieuwe verhalen ontstaan voor de Levenssaga …)
Ook zijn zowel Canada als Amerika echt gigantisch en is het eigenlijk een wonder dat Europa zo vaak de spotlight krijgt op het wereldtoneel (in onze geschiedenis). Het is eigenlijk maar een piepklein stukje land, met weinig natuurlijke grondstoffen, onderverdeeld in nog kleinere stukjes. Als alles net wat anders was gelopen, had Amerika zomaar onderverdeeld kunnen zijn in vijftig kleine landjes en het grootste deel van de geschiedenis hebben bepaald.
Ook was ik Australië … eh … compleet vergeten in de eerste versie. Indonesië had ik wel, gek genoeg. Waarschijnlijk omdat ik een paar verhalen had gepland over hoe Nederland het koloniseerde en wat er daarna mee gebeurde.
Conclusie
Misschien was het een fout om een eigen wereldkaart te maken. Ik denk het niet. Een eigen wereldkaart heeft me nu al in staat gesteld om allerlei wonderbaarlijke plekken te gebruiken of bijzondere verhalen te vertellen. Dingen die gewoon niet pasten als ik mezelf strak aan de geografie van de aarde hield.
Ook weet ik zeker dat het lezers zou irriteren of verwarren als alles hun echte naam en geografie gebruikte. Het zou onduidelijk zijn of het nou sprookjes/legendes zijn, of geschiedschrijving. Het zou je uit het verhaal halen dat verder duidelijk fantasy is (met bijvoorbeeld pratende dieren of magie).
Dit zijn de eerste paar drempels waar ik overheen moet, terwijl ik uitvogel hoe ik in hemelsnaam zo’n uniek project als de Levenssaga aanpak.
De volgende cyclus vind ik vast wéér een paar dingen mis met mijn hele opzet.