Vandaag is mijn nieuwe jongerenroman uitgekomen: Jij moet het eerst zeggen!
Het is, voor de verandering, géén fantasy. Het begint met twee tieners die elkaar voor het eerst ontmoeten, meteen smoorverliefd worden, en in datzelfde hoofdstuk nog besluiten samen weg te lopen.
Weg van huis, weg van hun leven, want allebei hebben ze een mysterieuze geschiedenis waarvoor ze willen wegrennen.
Drie dagen later komt maar één van hen levend thuis. En die wil nooit meer praten, nooit meer uit bed komen.
Wat is er gebeurd? Wat hebben ze gedaan? Hoe is die persoon gestorven? Waarom zijn al hun apparaten versleuteld met wachtwoorden en kunnen ze daarop inbreken—of is alles op die harde schijf voorgoed kwijt?
Zoals altijd vind je meer informatie op de officiële pagina van het boek (op dit blog)!
Waarom dit project?
Ik weet dat jongerenromans slecht verkopen. Ik heb het boek dan ook vooral geschreven voor mezelf en omdat ik probeer alles dat ik begin ook af te maken.
Het is namelijk gebaseerd op de gebeurtenissen rondom het overlijden van mijn broer.
Hij ging nietsvermoedend een tochtje fietsen—drie kwartier later was hij er niet meer. Zelfs na jaren van onderzoeken, weten we nog steeds niet wat er nou precies is gebeurd. Hij hield op zijn mobiel altijd zijn fietsroutes bij, maar zijn mobiel heeft een wachtwoord dat wij nooit hebben kunnen kraken, dus de route die hij fietste hebben we nooit gezien. Als ik niet op miraculeuze wijze wél in zijn email was gekomen, waren we nooit meer bij al zijn werk en bestanden gekomen.
Dus dit boek gaat over een plotse dood die vraagtekens achterlaat, maar ook over hoe onze wereld steeds meer digitaal is … en hoe je alles kwijtraakt als niemand anders de wachtwoorden kent.
Dat allemaal verpakt in een relatief kort en spannend boek, met een interessant mysterie en een—al zeg ik het zelf—ontknoping waardoor je het boek meteen opnieuw wilt lezen.
Conclusie
Oftewel, ik ben er trots op. Alleen al omdat ik mij aan de woordenlimiet heb gehouden, netjes en zonder problemen, in plaats van weer 100 pagina’s te veel te schrijven!
Maar dit boek doet zoveel unieke en experimentele dingen dat ik ze niet eens allemaal kan noemen zonder het hele boek te spoilen.
En de voorkant heb ik langer aan gewerkt dan alle andere voorkanten. Dezelfde kaart en details gaan door op de achterkant van het boek. (Met als gevolg dat ik het eigenlijk triest vind dat de meeste online winkels slechts een hele kleine thumbnail laten zien die de voorkant geen recht doet.)
Dit was voorlopig de laatste van mijn lijst “oude boeken die al 90% af waren, maar ik nu toch echt wilde afmaken”. De komende tijd verschijnen vooral projecten die géén boeken zijn, of, als het een beetje mee zit, een geheel nieuw boek.
Interessante opmerkingen
De oplettende lezer zal merken bij welk hoofdstuk de eerste versie stopte. Het schrijfwerk daarna is van net iets hogere kwaliteit, merkte ik toen ik mijn laatste edit van het boek deed.
Dat was een ietwat paniekerige edit, want ik was vergeten dat ik had gepland dit boek uit te geven. Dus gisteren moest ik razendsnel nog het hele boek teruglezen op fouten (of stukjes die ik nog wilde verbeteren). Ik dacht dat dit niet zoveel werk zou zijn, maar blijkbaar waren er een hele hoop spelfouten in deze versie geslopen.
Waarschijnlijk kwam dit doordat ik een half jaar met een defect toetsenbord heb gewerkt. Of omdat dit mijn eerste boek was in de vorm van een website, en blijkbaar zie ik dan spelfouten eerder over het hoofd (dan als ik typ in zoiets als Word).
Vervolgens wilde ik het boek omzetten naar .epub (for ebooks). Maar waar hij het vier maanden geleden nog perfect deed (toen ik alles klaarzette voor uitgave en doorging naar mijn volgende project), gaf hij plotseling bergen errors. Tja, ik had eigenlijk niet anders hoeven verwachten. Ik heb de enorme gave om eindeloze pech en toevalligheden te vinden als het gaat om werken met computers.
Wat was er mis? Ik weet het nog steeds niet. Ik had niks veranderd, geen andere versie van mijn websitesysteem gebruikt, niks van dat alles. Dus uiteindelijk heb ik maar omwegen gevonden voor elke fout die hij uitspuugde, totdat mijn ebook werd geaccepteerd.
(Het waren allemaal kleine zinloze dingetjes die voortkomen uit dat de EPUB standaard een regelrechte ramp is. Bijvoorbeeld, heel veel informatie moet je minstens 3 keer opnieuw neerzetten, op andere plekken in je ebook. Waarom? Geen idee. Maar als de ene plek het getalletje 10905 heeft, en de andere plek het getalletje 10906 om een of andere reden, dan klaagt het systeem. Ook al is er dus niks mis met de inhoud en zal 99% van de apparaten het prima openen.)
Nou, daar heb ik mijn hele 5 Juni dus aan besteed :p
