Header / Cover Image for 'Filmrecensie: See How They Run (2022)'
Header / Cover Image for 'Filmrecensie: See How They Run (2022)'

Filmrecensie: See How They Run (2022)

Deze film verwarde mij. Daarom zal deze recensie kort zijn. Het is niet eens echt een recensie: het is meer mijn korte gedachte over deze film. Het heeft geen spoilers.

Enerzijds was de film vermakelijk. Er was nooit een dieptepunt in de film waarin niks gebeurde. Er waren wat leuke grapjes, passende twists of visueel aansprekende scenes. Uiteindelijk zijn het plot, de mysterie, de karakters prima. Net een voldoende.

Anderzijds weet ik niet wat de film nou wilde … bereiken.

Op het eerste gezicht lijkt het een whodunit die vooral een parodie of knipoog naar (klassieke) whodunits wil zijn. Het wil vooral komisch zijn en daarin slaagt het enigszins. Net een voldoende.

Tegelijkertijd gaan ze niet 100% voor dit concept. En daardoor krijg je vooral een whodunit die weinig van de goede kanten van een whodunit over heeft.

Het spendeert veel tijd met personages introduceren, een motief geven voor moord, waar het vervolgens niks mee doet.

De onthulling van de moordenaar en het motief klinkt in theorie goed. Maar de uitwerking is dermate matig en verwarrend, dat je het nooit van tevoren had kunnen voorspellen. De onthulling valt in het water. Doordat de film zichzelf niet serieus neemt én al aan het begin vrij duidelijk verklapt hoe de film (in grote lijnen) gaat lopen, is er geen enkel moment waardoor je op het puntje van je stoel gaat zitten.

Het tempo voelt consistent net te traag. We blijven net te lang hangen op scenes. De hoofdinspecteur reageert de hele film chagrijnig (of niet) op alles, wat deze traagheid nog erger maakt.

Het script ruikt naar een schrijver die een goed idee had en daar héél enthousiast over was, maar niet de ervaring (of het geduld) had om deze ook ten volste uit te werken. “Oh, laten we een whodunit doen, maar dan als grappige parodie op klassieke whodunits!”

In de handen van iemand anders had dit idee denk ik véél indrukwekkender kunnen zijn. Het had écht over-the-top moeten gaan om alle grappen en verwijzingen te laten landen. Nu zie ik veel gemiste kansen voor vergelijkingen, twists, actie, humor, en meer. Soms weet je niet of de film iets weer bedoelt als knipoog, of dat het een serieuze ontwikkeling van het plot is.

Dus wat vind ik van de film? Moet je hem kijken?

Ik denk dat het een prima film is om te kijken op een rustige avond, als je in de juiste stemming bent voor iets dat erg licht en komisch probeert te zijn. Maar verwacht er verder niks van. Misschien was dat mijn fout—en die van de mensen waarmee ik hem keek—om te verwachten dat de film iets nieuws zou doen of een punt erachter zou hebben.

Nee, het is een niet-volledig-uitgewerkte parodie op whodunits met mooie plaatjes en een fijne sfeer. Op alle vlakken net een voldoende.