In een poging de vele concepten van dit blog op te ruimen, probeer ik deze alsnog af te schrijven en te publiceren. Dit bericht was origineel geschreven rond 2018, waarschijnlijk in een ietwat gefrustreerde bui.
Als je iemand vraagt hoe we klimaatverandering kunnen aanpakken, dan zeggen ze dingen als “schone energie” of “minder op vakantie” of “korter douchen”.
Ja, hartstikke waar, maar het is symptoombestrijding. De oorzaak van klimaatverandering, als je iets langer nadenkt, is simpelweg dat wij te veel nemen en te weinig teruggeven.
De aarde had miljoenen jaren een gigantische hoeveelheid diersoorten, maar het klimaat was stabiel. Want de dieren pakten alleen wat ze nodig hadden. En als ze stierven, ging hun lichaam weer terug naar de natuur.
Maar wij pakken meer dan we nodig hebben. En zolang we dat blijven doen, kunnen we nog zulke groene energie opwekken, kunnen we nog zo efficiënt met water omgaan, het maakt niet uit.
De oplossing is dan ook simpel: stop met al die extra dingen pakken, je hebt ze niet nodig :p
Het beste voorbeeld is denk ik consumisme. Iedereen koopt constant producten die ze niet nodig hebben. Iedereen vertelt zichzelf dat het normaal is om elk jaar een nieuwe dure smartphone te kopen, of dat ze echt zeven paar schoenen nodig hebben, en dat hun pakket écht vandaag moest komen en niet morgen of overmorgen.
Onze hele wereld wordt geregeerd door geld, eindeloze voorraden producten en marketing.
Het probleem verplaatst zich alleen. Jij rijdt minder auto, maar je laat wel pakketbezorgers constant voor je rijden. Jij verbruikt niet direct grondstoffen, maar je laat anderen grondstoffen gebruiken voor je producten. En dat maakt het zo onzichtbaar, denk ik.
Dat maakt dat mensen in dezelfde zin kunnen zeggen “klimaatverandering een serieus probleem te vinden” en dat ze “zagen dat koffiezetapparaten in de aanbieding waren, dus ze hebben er maar snel een gekocht, hij wordt vandaag nog geleverd!”
Iedereen bij mij thuis beseft het probleem van klimaatverandering. En toch krijgen we regelmatig drie of vier verschillende pakketbusjes voor onze deur, per dag, om allerlei spullen af te leveren. (Ik heb een heel groot gezin, het is een aparte situatie.)
Ik zie elk jaar onze kansen slinken om deze klimaatcatastrofe aan te pakken. Maar als ik een kans zie, dan is het op gebieden als deze. Als je iets voor het klimaat wilt doen, koop dan simpelweg geen shit die je niet nodig hebt. Doe zo lang mogelijk met je huidige spullen. Versimpel je leven. Leer hoe marketing werkt en leer je ervoor afschermen.
Want de meeste mensen weten best dat ze iets niet nodig hebben, of dat het niet zo urgent is, of dat ze voor dat pakketje allemaal bussen en vliegtuigen en alles laten reizen. Maar de constante druk, de constante advertenties, overal waar je komt, overspoelen je gewoon.
Ik kan geen website bezoeken zonder meerdere pop-ups, aanbiedingen voor nieuwsbrieven, links naar dingen die zij promoten. Ik kan geen YouTube video kijken zonder dat het begint met een minuut over de sponsor en hoe geweldig zijn. Als je hier de tennisbaan oploopt, zie je zoveel posters en advertenties aan de muren van de hokken dat je vergeet dat er een tennisveld is. Auto’s plaatsen advertenties op zichzelf. We hebben allemaal maar geaccepteerd dat TV en radio constant lange blokken advertenties heeft. Als je iets al hebt gekocht, zit er in dat product meestal alsnog reclame voor méér producten.
Ik weet niet hoe je dit het beste aanpakt. Een advertentieverbod gaat het natuurlijk niet worden. Maar na al die jaren lijkt het meer alsof mensen juist meer toestaan dat marketing hun leven beheerst, dan dat ze het beter begrijpen en het minder toestaan.
Dus het enige dat ik doe is dit soort artikelen schrijven :p
Natuurlijk kan je niet door het leven door niks te kopen en niks te consumeren. Ik heb enkele situaties meegemaakt waarin ik te lang wachtte met iets kopen. Toen ik het eenmaal had, besefte ik dat mijn leven het afgelopen half jaar makkelijker had kunnen zijn, als ik het toen had gekocht. Ik heb ook graag eten, kleding, een bed, etcetera.
Dus er is een balans. En die is niet duidelijk gedefinieerd, want het gaat vooral over consumisme onder controle houden.
Ik denk dat mijn tips hieronder daarbij helpen.
Koop in groepjes: koop eens in de zoveel tijd alles dat je nodig hebt. Door het te groeperen komt alles in één keer aan. Je ziet het totale bedrag, in plaats van dat die berg geld is verborgen doordat je over tijd allemaal kleine aankopen hebt gedaan. Je hebt langer om na te denken voordat je het definitief doet. Je kan de rest van de tijd je hoofd helemaal leeg maken en niet bezig zijn met dingen kopen.
Versimpel je leven: dit is een algemeen advies, maar het helpt dus ook hierbij. Alle spullen die ik heb staan op een paar vierkante meter. Eens in de zoveel tijd koop ik iets nieuws dat ik nodig heb, maar dan ruim ik ook weer oude rotzooi op (die zich altijd als een soort laagje stof verzameld over je bureau/slaapkamer).
Zijn er dingen die ik heel graag zou willen hebben? Natuurlijk. Zijn er dingen die heel nuttig zouden zijn als ik ze kocht? Natuurlijk. Maar zijn ze essentieel? Nee. Ik kan prima werken, hele (grote) projecten maken, fit blijven, alles met de paar dingen die ik heb.
(De laatste tijd wordt het huis steeds meer opgeruimd, want het moet redelijk leeg zijn voor de verbouwing die mijn ouders willen doen. Dan merk je weer hoe ongelofelijk veel spullen je verzameld over de jaren en hoe die vrijwel allemaal niet nodig zijn.)
Gebruik je creativiteit: meestal is er een andere manier om te bereiken wat je wilt. Maar hiervoor moet je creatief zijn. Niet een smak geld ergens tegenaan gooien, maar zelf nadenken en iets bereiken. Ja, het kost extra moeite. Maar het resultaat is meestal beter. Je groeit als persoon, je leert ervan, en je hebt dus niks hoeven kopen.
(Zo wilde ik mijn kamer geluidsdicht maken voor opnames. Maar dat is duur, dan moet je heel veel kopen, en een deel zou weer weg moeten als de verbouwing kwam. Dus toen heb ik een dag lang nagedacht, bestaande spullen verzameld, verschillende torens gebouwd, totdat ik een soort opnamehokje in elkaar had geknutseld. Het kwaliteitsverschil tussen de opnames in het hokje en alles van de tijd daarvoor was zo groot … dat ik al die oude opnames maar besloot weg te gooien, want ik hoorde nu pas hoe onprofessioneel het was. Zonder iets te kopen en dat hokje was in vijf minuten weer af te breken.)
Weiger nog meer marketing in je leven: ****ik heb overal een sterke adblocker aanstaan. Als ik weer word omringd of aangevallen door marketing, online of offline, dan ga ik weg. Als jij iets sponsort, als jij advertenties in mijn gezicht duwt, dan herinner ik mezelf om nooit iets van jou te kopen. (Wat niet zo moeilijk is om te onthouden, want ik koop vrijwel niks :p)
Voordat ik iets koop, of denk dat ik iets nodig heb, ga ik na of dat alleen maar komt door marketing en context, of dat ik het echt wil.
(Ik heb Wiskunde gestudeerd, dus als ik een advertentie zie speel ik vaak een spelletje met mezelf: “op welke manier houden zij mensen voor de gek?” Er is altijd wel het verkeerd representeren van statistieken, uitspraken die onlogisch zijn, psychologische trucjes. Hartstikke leuk.)
Als genoeg mensen dit doen, kan er hopelijk iets veranderen.
Niet door dure projecten om schone energie te krijgen, gigantische bossen te planten, of plastic uit de zee te halen (want ja, als je niet constant shit koopt, komt er ook niet zoveel plastic in de zee). Niet door geweldige maatschappelijke bewegingen, wetten vanuit de overheid, internationale verdragen.
Simpelweg door iedereen te laten waken voor het consumisme, wat weinig meer betekent dan: stop met shit kopen die maar al te snel op zolder belandt en tien jaar later maar weer naar de kringloop gaat.
Als ik het zo zeg, klinkt het verzachten van klimaatverandering als een simpel karweitje.