Inmiddels struin ik al zo’n 15 jaar over het internet. En in die tijd, zoals vrijwel iedereen, heb ik een lange lijst aan accounts achtergelaten op allerlei websites die ik allang niet meer gebruik (en soms niet eens meer bestaan).
Ik wilde deze lijst inkorten.
Waarom? Ten eerste vind ik het belangrijk om het leven een beetje simpel te houden. Hoe minder dingen je hebt, hoe minder abonnementen of accounts je hebt, hoe minder je hebt wat mis kan gaan of later zorgen kan opleveren.
Ten tweede is het gevaarlijk. Want, zoals elk intelligent wezen, heb ik jarenlang exact hetzelfde wachtwoord gebruikt voor alles. En als één website gehackt wordt, of in handen van de verkeerde mensen valt, of data doorverkoopt … dan hangen al mijn accounts.
(Zoals daadwerkelijk een keer gebeurd is: de Adobe servers—de makers van Photoshop, weet je wel—werden gehackt en alle wachtwoorden lagen ineens op straat. Ik had daar ook een account. Ik krijg nog steeds elke dag spam mailtjes van mensen die zeggen van “Ik weet dat je wachtwoord XXX is! Betaal YY euro of ik hack je!” Godzijdank was ik niet achterlijk toentertijd, dus het emailadres dat bij dit account hoort is niet mijn “echte”, dus niemand kan iets van waarde hacken met deze informatie.)
Natuurlijk, de belangrijkste websites (zoals mijn email) zijn allang geüpdatet naar iets nieuws en unieks.
Maar toen ik mijn “opgeslagen wachtwoorden” opende werd ik begroet met een golf aan nostalgie en herinneringen, want daar stonden meer dan 500 websites waarop ik ooit een account had aangemaakt.
Waaraan besteedde ik mijn jongere jaren?
Een berg websites bedoeld om je website een extra boost te geven (op Google bijvoorbeeld). Die heb ik allemaal ingezet op mijn allereerste website. En toen kwam ik er dus achter dat het geen reet helpt en een verspilling van tijd is, en als je niet uitkijkt zelfs oplichting. (Gelukkig heb ik nooit voor iets betaald.) Dus daarna heb ik zoiets nooit meer gebruikt.
Ook een hoop websites om dingen te leren. DuoLingo (natúúrlijk), maar ook dingen zoals BeterSpellen (waar je elke dag een paar snelle vraagjes kreeg over hoe je bepaalde woorden schreef; was eventjes grappig op de middelbare school om te gebruiken), of algemene websites vol cursussen en tutorials (zoals Coursera).
En allerlei vage websites waarvan ik me herinner dat ze vroeger spelletjes hadden. En ik zal daar vast het een en ander van mezelf toen op hebben gezet. De enige die ik nog wél ken, en die ook nog steeds supergroot en succesvol is, is Kongregate.
Maar daar beginnen de problemen.
Ik heb geen nut meer voor dat account. Het neemt ruimte in op het internet, het bevat niets meer dan oude spelletjes van mij die niet meer werken (en dat nooit meer gaan doen), ik wil het gewoon opruimen en afsluiten.
Maar hoe verwijder ik het hele account? Nou, een iets te lange zoektocht later, is er ergens een knopje met een icoon van zo’n tandwiel, en als je daarop klikt staat helemaal onderaan “Delete Account”. Ik klik … en ik zou een mail moeten krijgen … maar er komt niks.
Wederom een lange zoektocht (en veel klikken) later, kom ik erachter dat dit systeem op z’n best onbetrouwbaar is en dat je eigenlijk gewoon de support moet mailen met een duidelijke vraag om je account te verwijderen. Dat vond ik wat veel werk. (Herinner deze gedachte voor later in het artikel :p)
Dus ik ga door. Veel sites bestaan niet meer. Of ze hebben mijn account zelf al verwijderd. (Na 2-5 jaar inactiviteit doen sommige websites dat automatisch. Wat een geweldig idee is, ongeacht wat mensen ervan vinden. Het zorgt dat ik minder opruimwerk heb, het scheelt enorm veel verspilde data en elektriciteit om gegevens op te slaan die zinloos zijn.)
Sommige zijn hernoemd en professioneler geworden, of een andere richting ingegaan. Zo had ik meerdere accounts bij “fuelmyblog.com”. Dat bestond niet meer, het was nu “fuelmywebsite.com” Ze kwamen erachter dat niet alle websites een blog waren en dat ze daarmee veel klanten misliepen :p
Accounts weghalen is onmogelijk
Andere websites—eh—waren toentertijd soort-van-geheime plekken om illegale downloads uit te wisselen. (Maar het feit dat ik deze kende en er een account had, geeft wel aan dat het niet echt geheim was.) Ik kan me niet herinneren dat ik ook maar enigszins actief was of er gebruik van heb gemaakt. Maar ik had wel meteen de gedachte: “Waarschijnlijk was ik gewoon bang iets te missen, of wachtte ik tot één specifiek product te vinden was, dus heb ik waar mogelijk accounts aangemaakt”
Geen idee. Maar wat me wél verbaasde over deze websites, is dat je hier het account helemaal niet weg kon halen. Terwijl dit toch een plek is waar je dat zou willen :p
En hoe langer ik doorga, hoe meer ik moet concluderen dat het overgrote deel van de websites géén optie heeft om je account te verwijderen.
Je kan wachtwoord veranderen, instellingen veranderen, je “plan” of “abonnementstype” veranderen (gratis, of pro, of wat dan ook), misschien zelfs je account op non-actief stellen.
Maar echt verwijderen? Nee, dat doen ze niet.
Soms zeggen ze nog duidelijk dat je dan een persoonlijke mail moet sturen (evt. inclusief bepaald “bewijs” dat jij het bent), maar vaak zeggen ze er helemaal niks over en kan het gewoon niet.
Dat vind ik schandalig. Het enige wat je doet is dus data, serverruimte, elektriciteit, etcetera verspillen om tot in de oneindigheid dingen op te slaan waarvan de eigenaar wil dat het niet wordt opgeslagen. En het maakt dus het internet extreem onveilig, omdat niemand voor al z’n accounts een compleet uniek wachtwoord/gebruikersnaam heeft, en dit ook nog eens allemaal onthoudt en tijdelijk bijwerkt.
Van die 500 accounts die ik terugvond, kan ik vele niet eens meer herinneren. Zelfs niet als ik met de juiste informatie mezelf weer ingelogd kreeg. En er hoeft maar dit te gebeuren of de data daarvan (zoals gebruikersnaam, of email, of wachtwoord) ligt op straat en kan aan al die andere worden gekoppeld.
Wat is het punt?
Dus wat leren we hiervan? Ten eerste: iets langer nadenken voordat je ergens een account aanmaakt. (En als je vrij zeker weet dat je iets niet meer gaat gebruiken, moeite doen om het af te sluiten.)
Ten tweede: websites zouden verplicht moeten zijn een “delete account” knop te hebben die alles, 100%, definitief, verwijderd.
Denk er eens over na. Iedereen die ik ken heeft deze miljoenen accounts overal die zich opstapelen over tijd. Ik ben een van de weinige mensen die echt de tijd en energie neemt om z’n digitale leven regelmatig op te ruimen—de meesten dénken er niet eens aan. Dat betekent dat inmiddels het overgrote deel van het internet bestaat uit bergen data die nergens voor nodig zijn.
Ethiek en Techniek?
Ironisch. Ik zag een wachtwoord voor “ethiekentechniek.nl” Ik had géén idee wat dat moest voorstellen. Maar de gebruikersnaam was mijn universiteitsemail, dus het moet redelijk recent zijn. Dus ik probeerde in te loggen … en binnen een halve seconde was ik binnen.
Wat zag ik? De opdrachten (inclusief cijfers, eindresultaat en gedetailleerde feedback) die ik toentertijd heb gedaan voor het basisvak “Ethics” op mijn technische studie.
Waarom is dit nog opgeslagen? Waarom kan ik hier nog in? Waarom is deze website zo retesnel? (Hoe heb ik in hemelsnaam het vak gehaald met zulke lage cijfers voor de opdrachten?)
Je zou denken dat juist die mensen van de Ethics-commissie begrijpen dat je deze data moet weghalen of minder toegankelijk maken!
En hebben die dan een “verwijder account” knop? Natuurlijk niet!
Toch maar mailtjes sturen
Om te controleren of dit nou echt werkt, en mezelf het idee te geven dat deze uren niet verspild waren, besluit ik naar een paar websites toch een mailtje te sturen. “Ik ben
Het resultaat daarvan?
Niks. He—le—maal niks.
Een deel kreeg geen reactie. Een deel zei dat zij dit niet regelden, of dat het niet genoeg bewijs was, dat ik ergens anders moest zijn. (Maar op die andere plek was dan weer geen email te vinden hiervoor. Of ze bevestigden dat er letterlijk geen manier was om je account te verwijderen.)
Ik heb een stuk of twintig websites geprobeerd. Ik heb mijn account nergens kunnen verwijderen.
Wat is het punt? Ik geef zelf aan dat ik het niet meer wil en dat ik het nooit ga gebruiken. En als ik van gedachten verander, maak ik in drie seconden een nieuw account.
Het is een soort digitale vuilnisbelt. En hij wordt groter en groter, zonder reden, totdat we bergen elektriciteit en serverruimte gebruiken om 100% zinloze informatie op te slaan, ad infinitum.
Ik geef het op
Uiteindelijk ben ik maar gestopt. Ja, veel van die accounts kan ik nog steeds op inloggen. Maar daar stopt het. En het heeft weinig zin om op 300 accounts in te loggen, te concluderen dat ze dus nog steeds bestaan en mijn data hebben, en daar vervolgens niks mee te kunnen doen.
Tot zover dit avontuur met een anti-climax aan het einde. Hopelijk inspireert het mensen om een simpele “delete account” knop toe te voegen, om minder accounts overal aan te maken, of ook soms hun stukje van de online vuilnisbelt te verminderen.