Ik ben al een half jaar met regelmaat op zoek naar nieuwe apparatuur om te kopen. Al mijn oude apparatuur faalt langzaam en ik wil alvast voorbereid zijn voor als het echt gebeurt, of als ik de volgende stap wil zetten qua professionele muziekapparatuur.
Maar de reden dat ik al een half jaar niks heb gekocht (of definitief uitgezocht) is omdat ik gillend gek word van de belangrijke verschillen tussen producten. En inmiddels ben ik ervan overtuigd dat ze het expres doen!
Dus ik noem het een marketingtrucje en geef het de (best wel belabberde) naam “features uitspreiden”.
Wat is het idee? Nou, stel je wilt een computer kopen. Zo’n apparaat heeft een heel aantal functies (ook wel features) die het kan hebben, van “essentieel” tot “leuk om te hebben in sommige gevallen”. Denk aan de processor, grafische kaart, USB-poorten, andere connecties, besturingssysteem, goede ventilatie, schermgrootte en kwaliteit, bouwkwaliteit, etcetera.
Maar, als je een computer wilt kopen die alles heeft, dan betaal je de hoofdprijs. (Een bedrag ver boven al het geld dat ik ooit in mijn leven heb verdiend, bij elkaar. Waarschijnlijk. Ik heb het niet uitgerekend.)
Dus je gaat goedkoper zitten. Je gaat voor budgetmodellen, dingen die alleen de essentiële functies hebben en die goed uitvoeren, maar niks anders.
Maar die bestaan niet. Nee, elk budgetmodel heeft besloten om een paar essentiële dingen te ondersteunen, en een paar leuke fratsen (waar je dus wel voor betaalt). Dat niet alleen, elk model (van een andere maker) heeft precies andere features gekozen dan de anderen.
En dat is waarom ik denk dat het expres gebeurt. Welk product ik ook pak, als ik een stuk of 5 modellen pak van de bekendste merken en die samenvoeg, dan zie ik dat ze samen werkelijk alles ondersteunen (en weinig overlap hebben). Het is té precies om toeval te zijn.
Dus waarschijnlijk denken die computermakers: “Hey, onze ene rivaal heeft een supergoed beeldscherm, en die andere zet vol in op supersnelle verbindingen en Wi-Fi. Oké, die onderdelen worden ruk in ons volgende product, maar ik zie een opening om te pronken met de snelheid van onze computer! Dat doet nog niemand!”
En ik snap het. Het is hartstikke slim. Het zorgt ervoor dat je een heel matig product kan maken, dat toch door iedereen wordt overwogen bij hun aankoop. Want het heeft feature X, en die heeft niemand anders, en misschien is dat nou juist wat ik heel erg hard nodig ga hebben!
Dus je wilt het niet missen. En de enige manier om zeker te zijn dat je al die features niet mist, is als je dat ene model koopt dat nét 100 eurootjes duurder is. En tja, wat is nou 100 euro extra, als je al die dingen erbij krijgt die je eerst niet had? Kopen die dure handel!
Nou, deze hele riedel beleef ik dus keer op keer met het uitzoeken van keyboards. Elke keer als ik muziek opneem, word ik herinnerd waarom ik een nieuw keyboard wil.
Op dit moment bestuur ik alles met mijn laptop. Maar die moet ik 2 meter van mij vandaan zetten (anders is er geen ruimte om gitaar te spelen én krijg je de ruis van de laptop op de microfoon), waardoor ik constant in een vervelende houding moet zitten om dingen te besturen. (Of mijn gitaar moet wegleggen als ik even een nieuwe take wil doen.)
Bovendien is het handig om constant toonhoogtes te kunnen inschatten, of snel extra begeleiding/ideeën op te nemen, waardoor ik graag een pianootje erbij wil hebben. Maar mijn huidige piano is veel te groot voor in mijn “opnamehokje” of op mijn bureau. En heeft bovendien kapotte lawaaierige toetsen.
Dus dat zijn behoorlijk sterke redenen om een klein keyboard te kopen met genoeg knopjes om mijn software te besturen.
Maar alle keyboards die ik bekijk, voldoen aan deze marketingtruc.
- De een heeft genoeg knopjes en toetsen, maar is eigenlijk ook weer te groot. (We hebben het opgemeten en één van die “mini keyboards” was gewoon groter dan mijn huidige keyboard.)
- De ander heeft alles … maar mist om onverklaarbare redenen de essentiële knoppen voor Play/Stop/Record (en dergelijke).
- Weer een ander heeft alle functies, maar besloot om “mini keys” te nemen, waarvan alle reviews zeggen dat het best wel belabberd voelt om op te spelen. Zeker als je een echte piano gewend bent.
- Weer een ander heeft de meeste knoppen van allemaal, maar besloot om de helft van die knoppen te vervangen door “draaiknoppen” die maar 180 graden kunnen draaien, en daardoor ongelofelijk onhandig zijn.
- Weer een ander heeft een behulpzaam schermpje dat precies uitlegt wat je doet (en meer functies geeft), maar ja, dat gaat dan blijkbaar ten koste van de kwaliteit van de rest van het toetsenbord.
- Weer een ander is prima in alle opzichten, maar de maker besloot om 100% te focussen op integratie met één software, waardoor het een grote gok is of het ding überhaupt werkt met mijn software en hardware.
- En weer een ander ziet er geweldig uit en heeft geweldige toetsen, maar besloot dat het daarom een ongelofelijk dik en zwaar frame moest hebben, wat het idee van een “handzaam mini-keyboard” teniet doet.
Zoals je ziet: allemaal kiezen ze net een ander feature om goed in te zijn of juist helemaal te laten vallen. En dan gaan ze allemaal ongeveer in dezelfde prijsklasse zitten, met allemaal van die vage namen.
(Wat is er mis met “
En uiteindelijk heb je geen idee meer en beginnen die duurdere keyboards te lonken. Tja, voor 50 euro extra heb ik allerlei toetsen extra, allerlei knopjes, al die functies! Maar ja … het is 50 euro extra én het is eigenlijk totaal niet waar ik in eerste instantie naar zocht.
Ik wilde gewoon een klein, schattig toetsenbordje om een paar grote problemen in mijn muziekworkflow op te lossen. Maar dankzij deze marketingtrucjes ben ik beland in een web van onnavolgbare features die mij het idee geven dat het altijd zal tegenvallen, wát ik ook koop.
De conclusie? Laat je niet hierdoor meeslepen. Schrijf voor jezelf de exacte reden op waarom je iets wilt kopen, voordat je gaat zoeken. Zoek dan hetgeen wat daar het beste aan voldoet en koop dat. (Terwijl je de rest negeert.)
In mijn geval: volledig de software besturen (zonder dat ik naar mijn laptop moet/de muis moet gebruiken) en ultramakkelijk heen en weer kunnen verplaatsen. Dus ik koos de kleinste, met genoeg makkelijke knoppen voor de basisfuncties (play/record/change track/mute/etc.), en negeerde alle nadelen daarvan. Laten we hopen dat het geen fout was :p
Ik was vergeten dit artikel te publiceren, maar het is nu al bijna een jaar verder.
Het was geen fout 🙂
Dat keyboard is super handig, super handzaam, staat de hele tijd naast mijn laptop. De enige fout was bij mijzelf: ik dacht dat ik iets wilde om van afstand mijn software mee te besturen, met schuivers en draaiknopjes, maar na het volledig ontwikkelen van meerdere EP’s merk ik daar eigenlijk geen voordeel uit te halen. Je leeft en je leert.