In een poging de vele concepten van dit blog op te ruimen, probeer ik deze alsnog af te schrijven en te publiceren. Dit bericht was origineel geschreven in 2017. Het was niet meer dan één opmerking en een vage gedachte, dus verwacht niks geweldigs.
Vroeger vond ik keuzemenu’s verschrikkelijk. Ik moest al helemaal bellen naar een nummer, als gefrustreerde tiener sociaal contact hebben met een of andere assistente aan de andere kant, maar dat was niet genoeg. Ik moest nauwgezet luisteren naar een stem opgenomen met een krakende incapabele microfoon om te ontcijferen welk getalletje ik moet indrukken voor mijn doeleinde.
En meestal zat mijn reden om te bellen er natuurlijk niet overduidelijk tussen. Dan krijg je zo drie opties:
- Meld je aan als nieuwe klant
- Meld een fout
- Retourneer een product
En dan zat je daar vol vertwijfeling omdat jij wilde bellen vanwege de verzekering/garantie van een apparaat dat je daar had gekocht en geen idee had welke optie je daarvoor moest kiezen. Bedoelen ze met “fout” ook een fout in hun product? Of alleen een fout op hun website? We gaan er maar voor.
En vrijwel altijd moet je alsnog je hele verhaal doen en uitleggen waarom je belt, wat het hele keuzemenu teniet doet.
Dit concept schreef ik dan ook op toen ik vol verbazing hoorde hoe zelfs middelbare scholen inmiddels een keuzemenu hadden.
Vroeger was er één “baliemevrouw” (zelfs de helft van de tijd toen een man achter de balie zat bij ons, noemden we het alsnog de “balievrouw”). Als je school belde, kreeg je die. Als je een vraag had, kreeg je die. Als je ziek was en naar huis wilde, ging je langs die.
Maar blijkbaar worden scholen zodanig platgebeld dat ze keuzemenu’s zijn gaan invoeren.
En inmiddels kan ik daar iets van waardering voor opbrengen. Vroeger dacht ik dingen zoals “doe gewoon andere telefoonnummers als iemand belt voor compleet andere doeleindes” of “laat het achterwege, ik kan het beter uitleggen in één zin”
Maar inmiddels ben ik ouder en wijzer. Ik weet wat voor chaos iets wordt als je het opdeelt in allerlei verschillende folders, projecten, plekken, accounts. Eén telefoonnummer, één mailadres, in ieder geval richting de klant, is veruit het beste idee. Het vervolgens onderverdelen in de algemene categorie is ook een goed idee.
(Ik doe dat op mijn computer en op al mijn websites. Alle folders op mijn computer zijn leeg, behalve mijn “Documenten” folder. Die bevat zes folders: Administration, Personal, Music, Programming, Design, Writing. De zes algemene dingen die ik doe of waarvoor ik een computer moet gebruiken. Sinds ik dit doe, is de computer zóveel sneller en beter te navigeren, en ben ik gestopt met mijn maandelijkse routine van “huh ik weet zeker dat ik drie maanden geleden was begonnen aan dat project, maar waar is het in hemelsnaam?!”)
Maar als ze een keuzemenu hanteren, moeten ze op z’n minst een categorie “overige” invoeren. Maar ja, dat doen ze niet, want dan zal je net zien dat 99% van de bellers voor de zekerheid die maar kiest :p