Juli eindigde met een trio cliffhangers. Ik zou “De Levenssaga” afmaken, maar het ging meer tijd kosten dan gepland. Ik had het idee alsof mijn rechterbeen afstierf en ging dus langs de huisarts. En ik had last van de hete dagen in de zomer, dus ik wist niet hoe productief ik ging zijn.
Nou, verrassing, in dit artikel gaan we deze grote mysteries beantwoorden. Wat is er van Augustus terechtgekomen?
Week 1
Het plan was om elke dag één verhaal van de Levenssaga over te zetten en helemaal af te maken. Ik moest er acht in totaal, en de eerste had ik vorige maand al gedaan, dus dat waren zeven verhalen.
Precies één week!
Maar dat liep een beetje anders, om drie redenen:
- Het werk was veel zwaarder dan ik dacht.
- Ik wilde ondertussen een wereldkaart en tijdlijn bijhouden.
- Ik realiseerde op een gegeven moment dat ik een paar grote problemen had die minstens een paar dagen kostten om op te lossen.
Waarom was het zwaar? Er moest veel verbeterd aan sommige van die oude verhalen. Ze waren te lang, structuur klopte niet, zinnen liepen voor geen meter, ze spraken elkaar tegen omdat ik toentertijd niet slim genoeg was om even een simpele kaart bij te houden met waar alles lag.
(In één scene had de slechterik een zwaard, die werd uit de handen geslagen … en enkele paragrafen later had hij op magische wijze doodleuk dat zwaard weer vast. Dat soort fouten sluipen erin als je nog een tiener bent en compleet onervaren als schrijver.)
Waarom een tijdlijn/wereldkaart? Zodat ik een goed overzicht had van alles dat ik had verzonnen voor deze reeks. Zo spreek ik mezelf niet tegen, zo heb ik een beetje houvast.
Want het heeft nu dus al acht verhalen, en dat gaan er alleen maar veel meer worden (hopelijk), dus structuur en notities bijhouden is essentieel.
Ik zou willen dat ik dit kon delen. De kaart ziet er echt al mooi uit. Maar het zou werkelijk alle spoilers geven van de hele saga en wat ik van plan ben, dus het blijft even geheim.
Welk grote probleem kwam je tegen? Het idee van de levenssaga was om de geschiedenis van het leven te vertellen, maar op een magische, creatieve, fantastische manier. Maar terugkijkend op deze acht eerste verhalen, merkte ik dat ze eigenlijk nauwelijks iets zeiden over onze echte geschiedenis. Wat ze zeiden was vaak verzonnen of ging juist direct in tegen hoe het echt is gegaan!
Maar dit is een terugkerend probleem bij mij. Ik wil projecten té goed doen, té goed opzetten, en dan begin je dus te obsederen over een geweldige tijdlijn uitdenken (in dit geval).
Om mezelf tegen te houden stond ik hoogstens drie dagen toe. Drie dagen om onderzoek te doen naar de grootste gebeurtenissen in onze geschiedenis, keuzes te maken welke ik wilde toevoegen, en een algemene simpele tijdlijn te maken wat waargebeurde gebeurtenissen (en hoe ze in de levenssaga terugkomen).
En het leven buiten dit project? Mijn grootste vijand was toch echt de enorme niet-te-negeren pijn in mijn rechterbeen. (En dat ik de hele maand zit te zweten en puffen in mijn warme benauwde werkhok :p Maar dat is elke zomer een herinnering om toch iets van vakantie te nemen.)
Daarover gesproken: de huisarts zei dat alles nog goed werkte (niks gebroken of gescheurd), maar dat de pezen die mijn bekken verbinden met mijn onderrug zwaar ontstoken waren. Maar zolang het zoveel pijn blijft doen, blijf ik mijn been onbewust stijf houden en slecht gebruiken, dus ik heb pijnstillers gekregen en het advies om verder juist te blijven bewegen (vooral lopen/fietsen/cardio).
Ik ben nu pas een paar dagen bezig, maar het lijkt te werken.
(Eigenlijk heel interessant. De pijn ging maar niet weg juist doordat het pijn deed en daarom de spieren steeds samentrokken en niet meer goed werden gebruikt.)
Week 2
Ik ging dus verder met het updaten van de oude verhalen en het uitdenken van de kaart en de tijdlijn. Ik probeer dus een structuur te vinden waaraan ik later veel heb, eentje die redelijk geijkt is op onze echte geschiedenis. Het is niet mijn bedoeling om alles van tevoren in te vullen. Dat wil ik niet, dat is onmogelijk, dat is saai.
Dus ik heb expres gigantische gaten opengelaten waarvan ik alleen weet “hier moeten dingen gebeuren waardoor we in de middeleeuwen komen” (bijvoorbeeld), maar wat daar precies afspeelt bepaal ik later wel.
Richting het einde van de week was nog één verhaal over van vroeger. Om deze eerste “cyclus” van de Levenssaga af te maken, moest ik twee nieuwe verhalen schrijven. Na wat twijfelen en verschillende ideeën proberen, had ik mijn kandidaten te pakken.
Het herinnerde mij weer waarom dit project zo’n goed idee was toentertijd: korte verhalen schrijven is de perfecte oefening qua verhalen vertellen.
In 1/8 van een gemiddeld boek, moet je alsnog een compleet verhaal vertellen. Met een begin en een eind, met ontwikkelingen en spannende scènes, met onthullingen over de wereld en diepgaande karakters.
Dus de meeste tijd ging zitten in deze elementen bedenken: wat is onze insteek? Wiens perspectief volgen we? Wat is een pakkende eerste zin of paragraaf? Hoe houd ik het verhaal klein zodat het binnen ~10,000 woorden af is?
Week 3
Gedurende deze hele periode werkte ik ook aan de website van de levenssaga. Het begon als experiment, omdat ik dacht dat het makkelijker was om in websiteformaat te schrijven, en daarna met een regel code die hele website om te zetten in ebook/PDF.
Hoe langer ik ermee bezig was, hoe mooier ik de website maakte, en hoe meer functionaliteit ik toevoegde. Het was bijvoorbeeld super handig om bijvoorbeeld links te hebben voor elk personage, waar je dan op kunt klikken om alle plekken te vinden waar dat personage wordt genoemd.
En toen kwamen we op het punt dat ik dacht: dit is een hele mooie, fijne, duidelijke website om deze korte verhaaltjes op te lezen. Eigenlijk moet ik de levenssaga gewoon in dit formaat uitgeven. Zeker nu ik er zoveel werk in heb zitten.
Dus zo werd de beslissing gemaakt om deze reeks “website first” te maken. De website is de levenssaga. En vooralsnog vind ik het een zeer geslaagd experiment dat het hele proces véél fijner maakt.
En de verhalen? Ik moet toegeven dat ik wat moe werd van die oude verhalen updaten. Er moet zoveel verbeterd, er is zoveel mis, dat ik achteraf gezien misschien alles had moeten schrappen en iets nieuws schrijven.
Maar het is wat het is. Ik heb vooral het tweede verhaal van de Levenssaga intensief veranderd. Het is immers het tweede verhaal. Dus hoewel de originele versie heel veel informatie gaf over de wereld, was het nou niet een verhaal dat lezers laat denken “wow wat cool, ik wil doorlezen!”
Zo wil je de levenssaga niet beginnen natuurlijk!
Dus ik begon alvast de nieuwe verhalen te schrijven terwijl ik de oude nog aan het veranderen was.
Ik had origineel gepland om nu de eerste cyclus van de levenssaga definitief af te hebben. Zoals je merkt, lagen we lekker op tempo, totdat een laatste gigantisch probleem opdook. Eentje die ik toch niet kon negeren.
Ik was heel ver afgedreven van het originele doel van de levenssaga (“vertel het ontstaan van leven en menselijke beschaving, tot de moderne tijd”). En dat vond ik een groot probleem. Ik negeerde praktisch alles uit onze geschiedenis en baseerde verhalen alleen op wat ik vaag herinnerde hierover.
De grote evolutionaire stappen van “niets” naar “een planeet met complex leven” sloeg ik over of racete ik doorheen in het allereerste verhaal.
Het was simpelweg niet goed genoeg. Ik moest het beter uitdenken van tevoren, zorgen dat ik geen compleet onzinnige stappen zette of grote delen uit onze geschiedenis oversloeg. Dus ik heb dagenlang onderzoek gedaan naar biologie, evolutie, beschaving, grote historische gebeurtenissen en personen, enzovoort.
Daar rolde uiteindelijk een veel duidelijkere lijst ideeën (voor verhalen) uit. Maar het kostte veel tijd én het betekende dat ik een groot deel van die verhalen—die ik dus net helemaal heb verbeterd—door moest schuiven (en/of opnieuw aanpassen).
Er waren nu véél belangrijkere verhalen om te vertellen, om de levenssaga mee te beginnen.
Ik schat de lijst van ideeën voor korte verhalen nu op zo’n 150 stuks. Die heb ik dus ingedeeld op basis van “hoe belangrijk ze zijn”.
Zeker een kwart is niet zo essentieel: het zijn “grappige ideetjes” die niks met onze geschiedenis te maken, dus die zijn optioneel. (Zoals een verhaal over het rijk van de Luiaards en grappige dingen die gebeuren omdat ze zó lui zijn.)
Daarnaast zijn enkele “minder belangrijk”: ja, het is belangrijk, maar in het grote strijdveld van de geschiedenis valt het weg. (Zoals een verhaal over de rare praktijken van een koningin in Madagascar die een hekel had aan Christenen. Waargebeurd, had invloed, maar niet essentieel.)
De overige ~100 verhalen beoordeelde ik als “essentieel” of “semi essentieel”, wat betekent dat de levenssaga minstens tien cycli lang moet worden als het dit in z’n geheel wil vertellen.
Tiamo, hoe weet jij dat soort vage dingen over leiders van Madagascar enzo? Ik heb niet voor niets al die jaren geleden de levenssaga opgezet. Ik heb boeken hierover. Die heb ik als klein jochie al gelezen. Ik zuig al feitjes over geschiedenis (en wetenschap) op sinds ik kon lezen. Nu kan ik het eindelijk gebruiken voor iets :p
Even tussendoor: waarom de levenssaga?
Hieronder ga ik even uitleggen waarom ik geen Geschiedenis heb gekozen op school, want mede daardoor groeien de meesten op met een rare blik op onze historie.
Het schoolsysteem is waardeloos als je echt iets wilt leren.
Bijvoorbeeld, onze geschiedenislessen focussen haast volledig op de Romeinen, de Middeleeuwen, de Revoluties in Europa. Het enige dat je doet is jaartallen uit het hoofd leren en “keywords” over waarom iets wel of niet gebeurde. (En op de toets krijg je alsnog een willekeurige bron en ga je die maar creatief gebruiken.) Je begrijpt er niks van, je weet niet wat je ermee moet, het wordt droog verteld en alle relevantie wordt gestript.
Het overgrote deel van de mensen wéét niet eens dat de rest van de wereld vroeger ook al bestond en veel belangrijkere dingen deed. De kruistochten worden uitgelegd alsof het Christendom uit het niets zin kreeg om ergens ver weg mensen te vermoorden, maar het na een poging of vier weer opgaf :p
In werkelijkheid zit daar een gigantische geschiedenis, met dreiging van de moslims, het langzaam corrumperen van de originele principes van de kerk, belangrijke handelsroutes die werden afgesneden door het Ottomaanse rijk. Ridders liepen de kruistochten om hun steden terug te winnen op de moslims (hun hoofdstad Constantinopel is vandaag de dag Istanbul), ze verloren, ze kwamen terug met allemaal nieuwe uitvindingen en kennis.
Zo hadden de moslims al buskruit, zij niet. Voordat we algebra van hen overnamen, telden we allemaal op een andere manier, vaak met een tafel van twaalf, wat super onhandig was qua handel en communicatie.
Europa werd pas belangrijk toen iedereen Amerika ontdekte, dankzij Columbus en co, en we ineens het middelpunt van de handelswereld werden én al dat andere land koloniseerde. (Daarvoor was het Midden-Oosten toevallig dat middelpunt, waar ze flink van profiteerden.) Die duizenden jaren daarvoor waren Azië, Midden-Oosten, zelfs delen van Afrika allemaal véééél groter en belangrijker.
Daar gebeurden interessante dingen die (in)direct leidden tot het ministukje geschiedenis dat wij meekrijgen op school.
Een van mijn doelen met de levenssaga is dan ook om dit te laten zien, maar vooral op zo’n manier dat het interessant en spannend is. Op zo’n manier dat je echt begrijpt waarom dingen zijn zoals ze zijn, waar we vandaan komen, hoe kleine keuzes decennia later grote gevolgen kunnen hebben, etcetera. Want de geschiedenis zit vol met hele goede verhalen waar je zelfs duidelijke lessen uit kan halen voor het nu.
Hoe dan ook, we gaan naar week 4 …
Week 4
… en ik maak een definitieve tijdlijn af. Ik kies op basis daarvan welke verhalen ik in de eerste cyclus wil (de belangrijkste momenten waarin iets ontstaat) en schrijf ze.
Ook besloot ik definitief dat er een gratis website van kwam. Deze website bevat op elk moment alle verhalen behalve de laatste bundel, geheel gratis en makkelijk te lezen op alle apparaten. (Zodra de Levenssaga gepubliceerd is, komt er een artikel die dit allemaal uitlegt, en vooral waarom ik zoiets zou doen.)
Tiamo, ben je nu niet dit project volledig aan het opblazen (en te veel aan het twijfelen)? Ja en nee. Ik probeer er echt voor te waken, geloof me.
Ja, de levenssaga is groter en serieuzer geworden door deze updates en extra onderzoek. Eerst had ik een lijstje met losse flarden van ideeën, nu staan er dus 100+ paragrafen met een opzet van een belangrijk verhaal.
(Je moet denken aan paragrafen zoals dit: “Een verhaal over de kruistochten, in tijdperk X. Hier zijn de belangrijkste feitjes: blabla. Dit moet sowieso gebeuren: blabla. Hier moet het ongeveer eindigen: blabla. Ik wil dit verhaal niet te vroeg doen, want er moet veel opgezet, dus plan het in cyclus 5 of later.”)
Maar de grootte en het algemene idee is eigenlijk exact hetzelfde, ik heb het alleen beter uitgezocht en opgezet. De levenssaga was altijd bedoeld als een project van korte verhalen, die altijd kan blijven groeien, dat de hele geschiedenis van het leven laat zien. Die acht oude verhalen waren het beste wat ik toentertijd kon, maar voldeden eigenlijk niet aan dit idee. Zonder een simpele tijdlijn (of wereldkaart) maakte ik het mezelf alleen maar lastiger.
Ik focus alleen op de grootste mijlpalen in onze geschiedenis. Waar mogelijk heb ik meerdere beschavingen of oorlogen doodleuk samengevoegd om alles te versimpelen. Het blijft een zoektocht naar de beste opzet en juiste mate van detail, maar ik denk niet dat dit het idee te ver opblaast.
Daarom koos ik er uiteindelijk voor om al dit extra onderzoek te doen en de verhalen van de eerste cyclus bijna helemaal nieuw te schrijven.
We zullen zien of dit de juiste keuze was, of inderdaad een fout waardoor ik mijzelf met onnodig veel werk heb opgezadeld :p
Verder? Ik moest wat algemene opruimtaken uitvoeren:
- Dit blog heeft héél veel half geschreven concepten. Meer dan 100! Die moet ik ofwel afmaken en publiceren, ofwel definitief verwijderen.
- Mijn spellenblog heeft, door onwetendheid van mij, een stomme structuur gekregen: alle artikelen zitten in één grote hoop onder de categorie “blog”, in plaats van dat ze netjes hun eigen logische categorieën hebben. Dus ik wilde alles even opnieuw indelen en beter structureren.
- Maar dat is veel werk, want heel veel andere pagina’s verwijzen direct naar deze artikelen, dus al die referenties moeten aangepast.
- Het idee is dan ook dat dit de laatste grote opruimronde is voor de komende paar jaar :p
- Mijn laptop is enorm oud en dus enorm sloom. Die moet ik regelmatig opruimen als ik niet een eeuwigheid wil wachten tot iets is opgestart.
(Dit is een terugkerend element, al jarenlang. Het zijn van die dingen die je niet wilt doen, want ze zijn saai, en het is urenlang dingen opruimen of kopiëren naar andere plekken. Maar het zijn ook dingen waarvan je wéét hoe essentieel ze zijn als je professioneel en productief werk wil verrichten: laat geen enorme rotzooi achter over tijd.)
En als laatste een meeslepend probleem: ik had nog steeds die spellen openstaan die waren overgekocht door een spellenwebsite. Keer op keer denk ik na over manieren om het laatste probleem te verbeteren ( = een betere tutorial om het spel te leren), keer op keer probeer ik dingetjes, maar ik vind niks.
Het had nu lang genoeg geduurd. (Zij moeten ook ongeduldig worden.) Dus ik heb gedaan wat ik kon, wat wijs was in mijn ogen, en definitief de nieuwe versies doorgestuurd.
Conclusie
Mijn slaapritme is inmiddels weer normaal, dat is jarenlang niet zo geweest. Ik ben consistent rond 9 uur ’s ochtends aan het werk en rond 12 uur richting bed.
Het gevolg is dat ik eindelijk mezelf beter kan overtuigen om rust te nemen aan het einde van de dag. Want als het zeven uur ’s avonds is, heb ik er nu netjes 4-8 uur werk op zitten en begin al een beetje moe te worden, wat mij een goed excuus geeft om de rest van de avond te ontspannen.
Het blijft lastig, daar niet van. Maar het is al beter dan de 10+ jaren hiervoor, hoewel ik het toen moeilijk kon veranderen vanwege de eindeloze studiedruk. (Mijn slaapritme toen was nog steeds beter dan vrijwel iedereen om mij heen :p Dat is eigenlijk niet grappig, het is een serieus probleem.)
Deze maand was redelijk “saai” vergeleken met vrijwel al mijn andere maanden. En ja, dat vind ik vervelend, want ik word liever elke dag verrast met wat ik ga doen, dan dat ik het al van tevoren weet. Maar ik zie inmiddels ook wel in dat dit veel productiever en gezonder is.
Wat staat ons volgende maand te wachten?
- De Levenssaga afmaken en online + fysiek uitgegeven
- Even kijken of ik nóg meer wil schrijven en bordspelvarianten maken op mijn piratenspellen …
- … of toch weer een poging doe om mijn muziek op te nemen
Zie je hoe saai dat is? Al weten wat je waarschijnlijk komende maand gaat doen? :p
Ik heb daar echt moeite mee en moet constant een balans zoeken tussen “deze structuur is handig om productief te zijn en een gezonde leefstijl te houden” en “ik wil elke dag worden verrast, en nieuwe dingen uitvinden, en spontaan van alles maken en doen”
We zullen zien of September het antwoord heeft op deze zoektocht.
