Na het per ongeluk maken van Pirate Riddlebeard, leerde ik honderd manieren om dit type spel beter te maken.
Dit heb ik allemaal toegepast om Pirate Drawingbeard te maken!
Je kan het gratis spelen. Het is voor 1-6 spelers. De regels zijn professioneel opgemaakt en twee pagina’s.
Het is een “One Paper Game”: om te spelen heb je slechts een leeg papier + pennen + je mobiel nodig.
(Je kan ook officieel materiaal printen en knippen als je wilt. En je kan het zelfs volledig offline spelen op een later moment als je daarvoor kiest. Ik maak One Paper Games voor de mensen die niet het geld hebben voor printen, of die bijvoorbeeld op vakantie zijn en spontaan een spelletje willen spelen op de camping.)
Wat is het idee?
Je krijgt een kaart met vakjes. Op één van die vakjes is stiekem een schat verstopt. Gelukkig zijn er hints die ernaartoe leiden … maar die zijn verspreid over de spelers.
Ontdek welke hints de anderen vasthebben, zodat je als eerste dat ene vakje kan vinden!
Maar natuurlijk mag je het niet gewoon vragen. Je mag maar één actie doen: vakjes verwisselen. Kies twee vakjes en wissel ze van plek. Vraag dan aan alle andere spelers of dit verandert of de schat daar kan liggen.
Bijvoorbeeld: speler A heeft de hint “de schat ligt naast een palmboom”. Als je twee vakjes verwisselt, kan het zijn dat ze eerst wél naast een palmboom lagen, en daarna niet meer. Dus speler A zegt: “ja, mijn antwoord is veranderd”
Als je dit slim doet, en goed verder nadenkt, kan je zo een steeds beter idee krijgen wat die stiekeme hint is van de andere spelers …
Wat is er nieuw?
Het grote verschil met Pirate Riddlebeard is dat de hints in de vorm van plaatjes komen. Geen enkele tekst, geen getallen, alleen maar simpele plaatjes. Deze laten dingen zien als “de schat bevat een palmboom” of “de schat heeft drie buren met een palmboom”
Een ander verschil is dat de hints én de kaart dus veel simpeler en gestroomlijnder zijn. Elk vakje is één ding, niet meer en niet minder. (Bij Pirate Riddlebeard kon een vakje allerlei verschillende eigenschappen wel/niet hebben: terrain, natuur, stenen, etcetera.)
En als laatste wilde ik het spel meer tastbaar maken. Niet alleen maar kijken naar de puzzel op een vast bord, maar zelf interactie hebben. Dit deed ik door de vakjes los te halen van elkaar en jouw enige actie “vakjes verwisselen” te maken.
Dit spel is als het ware de “kids version”, omdat het dus voor iedereen te spelen is, zelfs al kan je bijvoorbeeld geen Engels.
Andere verschillen zijn meer achter de schermen: veel betere algoritmes om de spellen te maken, mooiere kaarten, nóg kortere regels, etcetera.
Wat nu?
Dit spel is weer een gigantische stap vooruit op het origineel. Daarom kon ik het ook zo snel maken. De code is véél beter, sneller, netter. De ideeën zijn verfijnd. Fouten uit het origineel heb ik nu al vanaf het begin omzeild. Ik weet wat spelers wel of niet makkelijk/moeilijk vinden.
Maar je kent mij: het is niet perfect en er is nog veel niet ontdekt. Ik bedoel, is het niet saai dat de kaart altijd maar een vierkant is met vierkante vakjes? Zou het niet leuker zijn … als dit spel plaatsvond op een veel natuurlijkere kaart? En zou het niet leuk zijn om een coöperatieve variant toe te voegen waarbij je samen de schat zoekt, in plaats van tegen elkaar?
Nou, hopelijk zie je binnenkort de volgende iteratie van dit idee verschijnen.
