Ik herinner me vaag dat ik deze film hilarisch vond als (klein) kind. Familieleden van mij vinden dat ook, en mijn vader bevestigt dat we de film vroeger best vaak hebben gezien.
Toen ik de film onlangs opnieuw zag … was het dan ook een grote teleurstelling.
Wát een slechte film.
Ik denk dat ze nog meer grappen hadden kunnen vinden als ze een serieuze documentaire hadden gemaakt over de geschiedenis.
Het grootste deel van de grappen moet natuurlijk weer iets te maken hebben met seks, of poep/plas, of slapstick. De rest van de film is een heel slecht verhaal dat alles aan elkaar moet knopen, maar niks bereikt op welke manier dan ook.
Ja, waarschijnlijk vonden we dat als kleine kinderen hilarisch. Mede omdat we er niks van begrepen en gewoon rare mensen rare dingen zagen doen.
Maar nu weet ik zeker dat ik deze film echt nóóit meer hoef te zien. Ik was in eerste instantie blij dat er na al die jaren toch een Part 2 kwam (een serie voor Hulu die nu wordt gemaakt), maar die hoef ik ook niet meer te zien.
Er zaten twee momenten in de hele film die ik daadwerkelijk grappig vond.
- Als Mel Brooks als “Comicus” een standup routine doet voor keizer Nero heeft hij een paar slimme (woord)grappen. Maar die gaan zo snel dat ik ze nauwelijks kon volgen.
- Als Mel Brooks toevallig binnen stuitert bij het laatste avondmaal van Jezus en zijn volgelingen.
Die dingen waren goed gevonden, daadwerkelijk gebaseerd op de kennis die kijkers hebben van geschiedenis. Het waren slimme grappen.
De rest viel zwaar tegen en was vooral deprimerend slecht.
De mensen waarmee ik het keek zeiden dingen als: “Tja, de film komt ook uit 1981 hè? Veel van dit kan tegenwoordig ook niet meer.”
In eerste instantie dacht ik dat dit onzin was. Wat maakt het uit wanneer een film is gemaakt? Een goede grap is altijd grappig. Iets “kan” wel of niet, ongeacht in welk jaar je het probeert.
Maar na wat afstand van deze bijzondere kijkervaring, zie ik dat deze uitspraak waarschijnlijk toch veel waarheid bevat.
In die tijd waren er véél minder films. Er was minder filmhistorie om op te bouwen, minder kennis, minder referentie. De “makkelijke” grappen van deze film waren waarschijnlijk compleet nieuw en hilarisch op dat moment. Mijn vader vertelde dat hij de film nog in de bioscoop heeft gezien, en dat iedereen het toen zag als het allernieuwste en coolste ooit, iets dat ze “nog nooit hadden gezien”.
Vandaag de dag worden er véél films gemaakt. De meeste kijkers hebben ongelofelijk veel films/series gezien. Er is een grote historie om op te bouwen en van te leren. Dat haalt de kwaliteit van films in het algemeen omhoog, net zoals het de verwachtingen van kijkers omhoog haalt.
Dus ik twijfel geen moment dat deze film hilarisch en baanbrekend was toen hij uitkwam.
Vandaag de dag kan je elke andere film kijken en een betere tijd hebben.
Ergens maakt dat mij verdrietig. De dingen die ik maak (en hopelijk nog ga maken) zullen nooit tijdloos zijn. Zo heb ik vorig jaar een “interactief prentenboek” gemaakt op een manier die nooit eerder is gedaan. Ik denk dat het vernieuwend is, en goed, en mooi.
Maar misschien zijn er over vijftig jaar duizenden interactieve prentenboeken gemaakt, die allemaal véél beter, slimmer, en geavanceerder zijn dan die van mij. Dan kijkt men misschien terug op dit ene flutboekje dat ik maakte en krabben zij zich op het hoofd: “hoe dacht die gekke Tiamo dat dit goed was?! Tja, het was 2021 hè?”
Aan de andere kant geeft het ook vrijheid. Ik hoef niet zoveel druk op mezelf te leggen om perfecte tijdloze dingen te maken. Want dat is onmogelijk. Want door iets te maken (waarop anderen kunnen bouwen), heb je jezelf al verouderd.
Hopelijk was deze filosofische gedachte interessant om te lezen :p
Als laatste de standaardvraag die ik mezelf stel in “recensies”: hoe zou ik het anders hebben gedaan?
Het idee voor een komische en creatieve vertelling van onze geschiedenis is geweldig!
Waarom hebben niet meer mensen dat gedaan? Waarom is er niet allang een hilarische wereldberoemde serie die dit doet? Het sluit bij iedereen aan, het is zelfs leerzaam, je inspiratie raakt letterlijk nooit op.
Maar als je het doet, moet je het dus goed doen. Bij elke tijdsperiode, ga op zoek naar …
- Dingen die 99% van de kijkers zullen weten/kennen. Doe daar iets bijzonders mee. Geef een grappige alternatieve verklaring. Laat de “behind the scenes” zien (zoals die persoon die per ongeluk de ober is bij het avondmaal van Jezus). Desnoods refereer je er slechts aan, dat is al leuk.
- Dingen die compleet bijzonder, raar, apart, onbekend zijn. Er zijn meer dan genoeg hilarische of bizarre dingen te vinden uit onze geschiedenis. Dingen die toen compleet normaal waren, maar waar we nu van opkijken. Of toevallige omstandigheden die samenkwamen: in een historie van duizenden jaren is dat vaak genoeg gebeurt.
In de vijfde klas van de middelbare school ging ik een week op excursie naar Dublin. Daar vertelde een gids zo’n grappig verhaal uit de geschiedenis dat echt is gebeurd. Er waren een stel rebellen die vochten tegen de overheid. Op een gegeven moment maakten ze een plan om de belangrijkste gebouwen van Dublin over te nemen, en om een punt te maken besloten ze om dit te doen op een grote feestdag voor de Ieren. Ze sloegen wapens in, bouwden een klein legertje op, planden de missie ver van tevoren. En toen kwam de dag van de waarheid.
Ze renden op het gebouw af … en konden zo naar binnen lopen. Er was niemand. Ze schrokken zich kapot en dachten dat ze in een valstrik liepen, dat ze iets doms hadden gedaan en de overheid dit allang aan had zien komen. Dus ze renden het gebouw weer uit, zonder iets te doen.
In werkelijkheid hadden alle medewerkers simpelweg vrij gekregen vanwege de feestdag :p Ze hadden 100% de kans die dag om de macht over te nemen en de historie van Ierland te veranderen. Alleen hun eigen angst voor een valstrik hield hen tegen.
Elk seizoen is een groot tijdperk. Elke aflevering één belangrijke gebeurtenis daaruit. Gebruik de ideeën hierboven om hele grappige scenes en situaties te bedenken.
Als je wil, kan je het allemaal met elkaar verbinden. Personages die kunnen tijdreizen, maar ze crashen constant in het volgende tijdperk en spenderen het hele seizoen aan het repareren van hun schip. Dan heb je karakters die terugkomen en die je kan volgen, ook niet onbelangrijk.
Hopelijk gaan ze deze richting op voor “History of the World, Part 2”. (Of maakt iemand anders deze serie. Met de juiste mensen erachter kan het een wereldwijde hit worden, want onze geschiedenis is van iedereen, van de hele wereld.)
En als ze dat niet doen? Dan ga ik alvast van tevoren mijn recensie schrijven over Part 2: belachelijk slecht, niet kijken.
