Onlangs ontdekte ik hoeveel nummers shakers (of iets zoals een tamboerijn) gebruiken om het professioneler, energieker, leuker te laten klinken. Vooral tijdens het refrein, vooral bij folk muziek.
Dat zijn hele goedkope instrumenten die ik nog niet had. Dus na een tijdje twijfelen heb ik ze toch besteld en gepland om ze te gebruiken voor mijn huidige album.
(Dit is een hele korte anekdote eigenlijk, misschien was deze introductie overbodig.)
Dus ik koop die shakers, inclusief een extra standaard dat ik nodig had.
De shakers zijn superklein. Zo’n standaard is supergroot.
Dus ik had geen klein pakket verwacht, maar wat er aan mijn deur verscheen was toch wel het grootste (en meest langwerpige) pakket dat ik ooit had gehad.
(Bak yoghurt en bordspellen in de achtergrond voor schaal. Onze tafel is echt groot, want een groot gezien betekent vaak 8+ mensen eromheen, maar deze doos blokkeert het volledig.)
Zie je al die bruine frommelpapieren (hoe heet zoiets?) aan de bovenkant? Nou, dat was dus 80% van de inhoud, om alles op z’n plek te houden.
Want de rest bestaat uit één heel langwerpig standaard, en een handjevol shakers die samen de grootte van je hand hebben. Het feit dat ik ook een setje plectrums had besteld helpt natuurlijk niks, want die dingen zijn nóg meer minuscuul.
(Plectrums zijn die driehoekige dunne plastic dingetjes die gitaarspelers tussen hun vingers vasthouden bij het aanslaan van de snaren. Het zijn tevens dingen die ik nooit eerder in mijn leven heb gekocht en altijd gewoon heb “gevonden” op plekken, maar ik vond dat ik nu wat professioneler moest worden.)
(Overigens had ik ook een ander soort shaker besteld, met een ander geluid. Maar die was niet op voorraad, dus die komt over een maand in z’n eentje. Ben benieuwd welke verpakking ze gaan vinden voor dat ene kleine ding. Misschien stoppen ze het in een envelop ofzo.)
Maar het leukste was nog de omstandigheid waarin het werd afgeleverd.
Na weken van zon en warme dagen, kwam er onlangs een storm over het land om het weer recht te trekken.
Je raadt het al: net als de flitsen beginnen, de regen met bakken uit de hemel komt, takken over straat waaien, wordt er bij ons aangebeld.
Ik doe open. De man is binnen blijven zitten, heeft gewacht tot iemand opendeed om uit de wagen te komen. Verstandig. Wel een beetje onhandig, want de ramen waren zo goed als verduisterd, dus ik keek heel hulpeloos in het rond totdat ik dacht een zwaaiende hand achter het glas te zien.
Maar dan komt het leukste.
Die doos is dus gevuld met shakers. Die gigantische doos is gevuld met kleine shakers met veel bewegingsruimte.
Dus elke stap van de bezorger werd begeleid met een leuk “tsk tsk tsk tssjj tsk tsk” geluid :p
Een prachtig ritme dat ik moest doorzetten toen ik dit gevaarte door onze kleine (volgebouwde) hal moest slepen, tot ik het eindelijk op tafel kon openen.
Zodra mijn volgende album uitkomt, moet je maar luisteren naar shakergeluid in de refreinen, en dan dit verhaal erbij bedenken.