Oké. Onlangs moest ik dus een nieuwe mobiel kopen, want mijn oude was er (onverwacht) compleet mee opgehouden.
Ik had een nieuwe uitgezocht, wilde afrekenen, logde in bij mijn bank … word ik geconfronteerd met het feit dat de enige optie om af te rekenen is via de ING app. Op mijn mobiel. Die dus kapot is. DAT KAN DUS NIET.
(Waarom staan ze dan überhaupt nog toe dat ik online inlog? Als ze daarna toch gaan zeggen dat ik alsnog de app erbij moet pakken?)
Ik was met stomheid geslagen. Ik heb jarenlang prima zonder app dingen gekocht en bankzaken geregeld, op mijn bureau staat nog een mooie map met TAN-codes, maar nee hoor. Het kon alleen op deze manier. Na wat zoekwerk kwam ik erachter dat ze als “offline vervanging” wel de ING Scanner hadden, maar die moest ik dan bestellen, wachten tot hij er eindelijk was, en dan die veel te ingewikkelde stappen nemen om hem te gebruiken.
Ik had nu een nieuwe mobiel nodig. Ik had al enkele dagen gewacht en mijn nieuwe aankoop uitgezocht, maar inmiddels was ik al zo goed als een week niet bereikbaar voor wat dan ook, en kon mijn werk niet meer testen op een mobiel. Dus nog langer wachten vond ik geen goed idee.
Dus ik graaf in mijn spullen naar mijn vorige vorige mobiel. Als ik eindelijk de juiste stekkertjes en aansluitstukjes aan elkaar heb gekregen, stop ik hem in het stopcontact, en hij begint zowaar met opladen! Enkele minuten later kan ik hem opstarten.
Het is belangrijk om te vermelden dat we hier ook nog met een tikkende tijdbom zaten. Ik wilde nog vóór 12 uur ’s nachts mijn bestelling plaatsen, want dan kwam hij de dag erna. Anders kwam het allemaal net niet uit en zou het nóg langer duren.
Dus ik start die mobiel op, weet héél langzaam de Play Store te openen en de ING app te installeren. Maar, alle credits naar hen, hij installeert nog en start gewoon op.
Maar ja, dan moet ik inloggen op mijn account. Hoe doe je dat? Door een foto/scan te maken van je paspoort! Kan deze oude mobiel dat? Natuurlijk niet!
De camera kan niet scherpstellen en start soms helemaal niet op. Dus ik heb tien minuten, steeds gefrustreerder, moeten toekijken hoe ik probeerde geen adem te halen, mijn handen niet te laten trillen, mijn paspoort perfect in het licht te leggen, terwijl mijn mobiel alleen maar zei “Stabiel Houden. Stabiel Houden.”
Nou goed, uiteindelijk vind ik ergens het knopje “ik wil niet scannen/fotograferen”. Vervolgens moet ik mijn reden geven, waarbij de opties bestaan uit dingen als “ik ben bang voor mijn privacy” en “ik vertrouw het niet”. De optie “ING, niet iedereen heeft een werkende mobiel voor perfecte foto’s” stond er gek genoeg niet bij.
De app laat me door naar de tweede optie. Enkele gegevens invullen van mijn bankpasje. Dat is makkelijk, zo gepiept, ik mag door, moet een pincode invoeren, alles gaat gesmeerd—
Een SMS-je? Met een code om het proces af te ronden?
Mijn simkaart zat natuurlijk nog in mijn vorige mobiel. Maar weet je wat je niet kunt doen bij de telefoons van tegenwoordig? De simkaart erin steken terwijl hij aan staat. Ik probeerde een oplossing te vinden, maar die was er niet.
Ik moest de telefoon uitzetten, hopende dat hij dadelijk weer aan ging, de batterij loshalen, simkaart erin stoppen, en het hele proces weer opnieuw uitvoeren.
Weet je wat ze ook de laatste jaren hebben bedacht? Dat simkaartjes steeds kleiner moeten. Dus in mijn vorige vorige mobiel had ik een grotere variant nodig dan ik had. Dus ik opnieuw door mijn spullen graven, op zoek naar dat ene stukje dat ik er toen af heb gehaald en dat ik nu weer terug eromheen moet klikken.
Ik vind het niet. Dan kom ik (nog gefrustreerder) terug bij mijn bureau en zie het meteen liggen. Blijkbaar heb ik al een jaar lang mijn bureau niet opgeruimd. In dit geval een positieve gebeurtenis.
Nou goed, simkaart erin, mobiel weer aan, hij start nog op (driewerf hoera!), ING app opnieuw activeren.
En dan, eindelijk eindelijk, kan ik die ene betaling doen. Die ene betaling voor een nieuwe mobiel. De QR-code scannen duurt wat lang, want ja, slechte camera die praktisch overal zwart-witte QR codes denkt te zien. Maar het komt erdoorheen en alles loopt goed af.
En net op tijd ook, want er is natuurlijk een reden dat ik die vorige vorige mobiel niet meer gebruik. Zodra ik dit allemaal heb gedaan, loop ik weg om te gaan tandenpoetsen, en als ik terug kom reageert hij nergens meer op. Ik kan hem niet eens meer afsluiten of naar het openingsscherm.
Je hebt het goed gedaan, jongen, zes jaar lang volgehouden, en na een heel jaar ongebruikt in een lade te hebben gelegen, nog een laatste eindsprint getrokken om mij uit deze situatie te redden.
Maar ING moet écht een beter alternatief verzinnen voor alle betalingen verplicht via de mobiele app laten gaan. En als we toch bezig zijn, kan ik nog wel meer noemen, zoals de DigiD. Eén van de redenen dat ik überhaupt een nieuwe smartphone moet kopen, is omdat ik anders niet meer kan inloggen op alles wat te maken heeft met mijn gezondheid of mijn eigen bedrijfje.
(“Ja, je hebt vorig kwartaal geen BTW-aangifte gedaan, hoe komt dat?” “Sorry, ik wilde wel laten weten dat jullie drie cent BTW van me te goed hebben, maar ik had geen geld voor een mobiel.”)
Bovendien vertrouwde ING het niet helemaal, wat ik allemaal aan het doen was, en ze vroegen me om een nieuw wachtwoord in te stellen. Kunnen ze alsjeblieft ophouden met al die regeltjes als “1 hoofdletter”, “1 cijfer”, “1 speciaal teken”, etcetera? Het is juist slecht voor de beveiliging, want het geeft aanvallers meer zekerheid over hoe je wachtwoord eruit ziet. Nu weten ze dat er sowieso die tekens inzitten. En het enige dat de meeste mensen doen is hun normale wachtwoord pakken, en er hun lievelingsgetal en een uitroepteken achter zetten.
En die tikkende tijdbom? Die heb ik niet gehaald. De klok slaat net 12 uur als de ING app eindelijk geactiveerd is en ik verder kan, de bestelling rond 12:10 geplaatst.
De volgende keer zal ik proberen aan te voelen of mijn mobiel het gaat begeven en dan net op tijd de ING app ergens anders installeren, dat is blijkbaar wat ze verwachten :p