Klask

Een hele tijd geleden schreef ik een grappig kort stukje over de marketingfoto’s bij Bol.com: Soms snap ik Bol.com niet

De foto die je daar ziet is van iemand die het spel Klask speelt. (Met, dus, om onbegrijpelijke redenen, een hond onder z’n arm.) Bovendien zeg ik aan het einde dat het me een leuk spel lijkt en ik het zeker een keer wilde proberen.

Nou, soms komen dat soort wensen daadwerkelijk onverwachts uit. Mijn moeder zag een aanbieding voorbijkomen (even voor Kerst), en na wat overleg of we dan de 2- of 4-spelervariant wilden hebben, bestelden we even later de 4.

(De redenering was: op die van 4 kan je altijd nog 2 tegen 2 doen, of 1 tegen 1 met een paar goals afgesloten. Bij de 2-speler voelt het al snel alsof je een heel persoonlijk, competitief spel speelt waar niemand anders bij mag of kan.)

En op Eerste Kerstdag hebben we het spel toen eindelijk gespeeld!

Was het een succes? Jazeker!

Het spel is hartstikke snel uit te leggen en op te zetten. Het algemene idee is net zo simpel. (Beweeg je poppetje met een magneet onder het bord, scoor de bal in het gat van de tegenstander.) Maar toch heb je enorm veel vrijheid van bewegen, van strategie, van dingen proberen, en uiteindelijk (door een slimme truc) zelfs genoeg variatie in hoe je punten scoort om het interessant te houden.

Hieronder leg ik kort uit hoe het werkt, wat ik goed/slecht vind, en hopelijk kan je daaruit afleiden of dit iets voor jouw familie/vriendengroep is!

Wat is het idee?

De korte versie? Het is een soort air hockey of tafelvoetbal, maar dan met magneten en op veel manieren beter (kleiner, goedkoper, meer spelers, slimmere regels).

De lange versie? Lees verder.

Klask bestaat uit een plat houten bord en een hele rits sterke magneten.

Het bord is een beetje is opgehoogd. Waarom? Zodat spelers hun hand onder het bord kunnen doen.

In die hand heb je een sterke magneet. Op het bord plaats je een evenzo magnetisch poppetje die daarmee verbonden is, en die je dus kunt bewegen met je hand onder het bord! (De magneet is sterk genoeg om alles wat je onder het bord doet zonder problemen te volgen.)

Op deze manier heeft elke speler een poppetje dat compleet vrij kan bewegen op hun stukje van het veld.

En waarom zou je dat willen? Nou, zodat je een bal kunt raken en in de goal van de tegenstander schieten. Dan krijgen zij een strafpunt, en als één speler op 0 staat eindigt het spel.

Dit is op zich al een slim idee en zou goed werken, maar Klask gaat verder dan dat.

Je krijgt óók een strafpunt als …

• Je controle verliest over je poppetje. (Als je té wild bent, kan de magneet hem niet meer bijhouden, en voor je het weet kleeft jouw poppetje aan je medespeler aan de overkant van het veld.)
• Je vast komt te zitten in je eigen goal. (Omdat de goals gaten zijn in het veld, valt het poppetje dus met een hard geluid in de goal, en komt er niet meer uit. Dit geluid klinkt ongeveer als KLASK!, vandaar de naam.)
• Er twee witte magneetjes aan jou kleven. (Op het veld liggen kleine witte magneten die, door spelers of de bal, tijdens een potje heen en weer worden geschoten. Als je een beetje in de buurt komt, vliegen ze op je af.)

Deze paar extra regels zorgen dat het spel, in mijn ogen, van een grappige “party trick” naar een echt leuk en gevarieerd spel gaan dat je langer wilt blijven spelen.

Wat maakt het goed?

De bijzondere besturing van de poppetjes is een ideale uitkomst voor een spel als dit:

• Je bent geen ruimte kwijt op het veld om de poppetjes te besturen. (Bij tafelvoetbal, bijvoorbeeld, heb je die hele dikke stangen nodig.)
• Er is ook niets wat je zicht kan belemmeren. (Bij air hockey moet je over de tafel hangen en met je hand op je paddle leunen.)
• En de intentie of strategie van je tegenstanders is enigszins verborgen. (Omdat handen onder het bord verborgen zijn.)

Dit zorgt ervoor dat je binnen vijf seconden vergeet dat je onder het bord magneten schuift, maar je helemaal focust op het spel en wat daar gebeurt. Het maakt alles eerlijk, simpel, duidelijk, overzichtelijk. Je hebt ook geen groot bord nodig of ruime tafel.

Bovendien is het natuurlijk heel intuïtief. Vrijwel iedereen weet hoe magneten werken. En als je ook maar even probeert je poppetje te bewegen, heb je al door hoe het werkt en wat je er wel (of niet) mee kan.

Ik hou van dit soort fysieke spellen, omdat ze zoveel makkelijker te leren zijn en meestal iedereen aanspreken. (Want wij zijn mensen, gemaakt om te leven in de fysieke wereld. Klask uitleggen en spelen is véél vanzelfsprekender dan een computerspel met arbitraire regels en wetten in die wereld.)

Het andere pluspunt is dus dat ze verder zijn gegaan dan “kets de bal in het doel van je tegenstander”.

Je moet constant uitkijken dat je niet per ongeluk in je eigen goal loopt. (Wat, natuurlijk, vooral gebeurt als de bal eng dichtbij je doel komt en je in paniek probeert nog iets uit te richten :p)

Je moet constant opletten waar die witte magneetjes zijn en of je er al eentje hebt. (Want één is prima, twee is dodelijk.) Bovendien is dit een extra manier van spelen: niet proberen te scoren, maar proberen met de bal die witte magneetjes richting een ander te krijgen.

Dus hoewel je in principe overal kunt bewegen … moet je in de praktijk allerlei veranderende obstakels ontwijken, terwijl je ook nog eens probeert iets zinnigs te doen met die bal die heel snel rond kaatst. Dat maakt het gevarieerd, altijd anders, een uitdaging.

Wat vind ik minder?

Hieronder ga ik een paar uitgebreide kritiekpunten geven. Daardoor lijkt het misschien alsof ik behoorlijk negatief ben, maar dat is totaal niet zo. Je moet bedenken dat ik een spellenmaker ben, dus ik neem dit soort dingen serieus en denk er veel over na :p

Als je de doos voor het eerst opent, moet je nog een soort stickertjes/velletjes op de magneten plakken. Dit om ervoor te zorgen dat ze beter schuiven en minder krassen achterlaten. (Zowel de magneet onder als boven het bord.)

Een goed idee, werkt redelijk … maar hadden ze dat niet even zelf kunnen doen? Een machine kan dit sneller én preciezer dan wij. En het is een behoorlijk belangrijk onderdeel.

Daarnaast is het resetten van het bord na elk punt gewoon nét iets te veel werk. Misschien komt het door onze nieuwigheid: het duurt nooit echt lang voordat een punt is gescoord. Maar zelfs dan zou ik een betere methode leuk hebben gevonden. Nu moet je namelijk steeds al die witte magneetjes terugleggen, wat nogal vervelend is, want ze zijn klein en blijven dus overal aan plakken.

Ik weet zo snel niet hoe het beter kan. Maar in de praktijk zag je dat mensen constant vergaten dingen te resetten of al de bal uitnamen voordat iedereen klaar zat.

(Is ook gewoon een probleem met mijn familie, die zien regels als richtlijnen en denken dat je een spel puur voor jezelf speelt. In andere groepen verwacht ik dat mensen rustig even een paar seconden wachten tot iedereen weer met de hand aan hun magneet zit.)

Als laatste denk ik dat, met minimale moeite, dit spel ook makkelijk andere spelersaantallen had kunnen ondersteunen. Overal staat dat het 4 spelers is, niet meer en niet minder, maar dat is zonde.

Wij probeerden de volgende dingen:

• Plaats een magneet in de goals van spelers die niet meedoen om de bal eruit te houden. Dit werkt soort van, maar de poppetjes zijn net niet groot genoeg hiervoor.
• Plaats iets onder het bord aan de kant waar geen speler zit, zodat de bal daar langzaam wegrolt. (Anders kan hij daar stil komen te liggen.)
• Of geef sommige spelers gewoon twee goals zodat alsnog het hele veld wordt gebruikt. Om het eerlijk te houden, moet je de speler met meerdere goals afwisselen, of misschien telt maar één van de goals.

Een combinatie van deze dingen maakt het prima mogelijk om met andere spelersaantallen te spelen. Maar het voelt een beetje als pleisters op de wond: ik had liever gezien dat ze dit zelf ondersteunden. Namelijk, met:

• Officiële regels voor deze varianten. Zij moeten dit miljoenen keren hebben getest, zij weten beter dan wie dan ook wat goed zal werken.
• Een stukje hout ter grootte van de goal, die je er dus in kan leggen om ongebruikte goals af te dekken.
• Nog beter: een magneet om in de ongebruikte helft te leggen die alles afstoot.
• Desnoods gewoon een klein stukje hout, of plastic, of foam, of wat dan ook om verschillende delen van het bord op te hogen of af te dekken.

Dit hoeft echt niet veel tijd of geld te kosten, maar het zou zo’n spel oneindig veel extra mogelijkheden en speelminuten geven.

Anekdotes

Ik heb niet echt schitterende anekdotes, maar vooral een paar opmerkingen over de effecten van dit spel. Die geven vaak een beter beeld van hoe goed iets is.

We hebben dit spel dus voor het eerst op Eerste Kerstdag gespeeld.

Sindsdien is het ongeveer eens in de twee dagen terug op tafel gekomen. Mijn vader, ondanks dat hij niet bepaald goed is in het spel, ondanks dat hij verder nooit spellen speelt, wil het steeds opnieuw spelen.

Elke keer zeggen we “oké, laatste potje” (omdat iemand weg moet, naar bed moet, om een andere reden wil stoppen) … en blijven we nog 5 potjes langer spelen.

Waar iedereen aan het begin constant in hun eigen goal liep (KLASK!) of hun poppetje over het hele veld wierp (door wilde bewegingen), verbeterde iedereen al snel. Steeds vaker werden punten daadwerkelijk gescoord, in plaats van dat iemand per ongeluk zichzelf in de val liet lopen.

Inmiddels gaat de bal behoorlijk hard over het veld, maar zonder dat mensen de controle verliezen. Ik heb inmiddels een paar strategieën geleerd om beter te verdedigen en sindsdien heb ik letterlijk geen potje meer verloren :p

Dat een spel dat zó simpel en klein is, toch zo vaak op tafel komt en zoveel mogelijkheden biedt om te verbeteren of nieuwe dingen te proberen, is altijd een goed teken.

(Nu moet hierbij gezegd dat het natuurlijk Kerstvakantie was. Dan is iedereen thuis en heeft even pauze en zin om samen te zijn, dus dan wordt zoiets veel vaker gespeeld. Ik bedoel, zelfs ik, de persoon die heel 2021 nog niet één rustdag had genomen, vond dat ik de laatste twee weken van December toch echt even moest stoppen met werken en spelletjes spelen. Het zal iets minder op tafel komen hierna, maar ik verwacht nog steeds wel vaker dan andere spellen.)

Conclusie

Kan ik Klask aanbevelen? Jazeker!

Héél snel te leren en op te zetten, intuïtief, simpel, maar enorm gevarieerd en slim uitgedacht. (De kracht van de magneten, de grootte van het veld, alles lijkt echt héél goed afgestemd op elkaar.) Zelfs mijn vader en moeder spelen het met plezier, en dat is toch de grootste test als het aankomt op spellen heb ik geleerd :p

Het grootste nadeel is dus dat het wat moeite kost om het met niet-4-spelers te spelen. En zelfs met die moeite is het nooit optimaal. Dus als je denkt vaker kleinere groepen te hebben, kan je beter de 2-spelervariant kopen. Desnoods koop je er twee (hij is toch goedkoper), plaatst ze naast elkaar, en maakt er een soort toernooi van als je met meer mensen bent.

(Want zo’n relatief duur spel kopen wat je alleen met het hele specifieke, weinig voorkomende aantal van 4 kan spelen? Ja, dat zou ik ook geen slim idee vinden.)

Natuurlijk moet je niet verwachten een spel in huis te halen dat je elke dag keer op keer kan blijven spelen. Het blijft een toegankelijk “partyspel”. Het blijft gewoon versimpeld voetbal met magneten op een klein rond veld. (Hoewel de 2-speler-variant al iets meer richting zoiets als schaken gaat, met meer strategie, vaardigheid, etcetera.)

Maar wat het moet doen, doet het goed.