Om rustig te oefenen met muziek opnemen en mixen, besloot ik de laatste week van dit jaar een kerst/oud-en-nieuw nummer te schrijven en op te nemen.
Ja, ik weet het, ik had besloten een rustweek te nemen. Dus ik heb niet gestrest en gewoon hier en daar een uurtje eraan gewerkt als ik zin had.
Beluister het nummer hieronder. Of bezoek deze pagina met een overzicht van alle muziekwebsites waar je het kunt beluisteren (waaronder Spotify en iTunes, de lijst wordt over tijd langer).
Het gevolg is dus enerzijds iets dat verrassend goed werd en anderzijds iets met duidelijke schoonheidsfoutjes.
Zo zijn de eerste noten die ik zing niet geweldig (ze zijn wel zuiver, gewoon niet geweldig qua klank). Maar ja, ik wilde niet stressen, dus die heb ik lekker niet twintig keer opnieuw opgenomen tot ze perfect waren. Zo zijn er nog wel een paar andere noten.
En het nummer is nog een beetje “veilig”. Hoewel ik duidelijk verbetering zie met elk nieuwe nummer dat ik “mix”, kan ik nog niet zeggen dat deze track heel professioneel klinkt en een duidelijke spanningsboog/climax heeft. Maar het is al beter dan eerst, dus dat is iets. (Nou heb ik ook een beetje een zachtere, musical-achtige stem, op een rare toonhoogte (voor een man), dus ik ben nog aan het leren hoe je daarmee omgaat in zo’n pop mix.)
En ja, ik zing nog steeds vals met een koptelefoon op. Zonder koptelefoon? Helemaal zuiver, geen probleem. Met koptelefoon? Precies een kwartnoot onder de echte noot. Maar ja, ik moet iets van oortjes inhebben (om de maat, toonhoogte en de achtergrondmuziek mee te krijgen terwijl ik zing).
Voor deze keer heb ik maar achteraf alles een kwart noot omhoog gezet, maar dat is a) meer werk dan ik leuk vind en b) levert van die “autotune-achtige” effecten op.
In het vervolg wil ik een open koptelefoon kopen (zodat ik mezelf normaal kan horen terwijl ik zing) of gewoon stem + gitaar tegelijkertijd inzingen, want dat ben ik gewend, en dan gaat het wel goed. De reden waarom ik het niet standaard doe, is omdat je liever alles apart hebt. Zo kan je makkelijker later volumes aanpassen, balans aanpassen, effecten toevoegen, en alles balanceren. Als je één opname hebt met alles erop en eraan, dan moet dat een hele goed opname zijn, anders is het hopeloos tijdens het mixproces :p
Wat hebben we geleerd?
- Misschien zat ik verkeerdom te denken. Ik wilde eerst mijn singer-songwriter muziek doen, want één stem en één gitaartje is makkelijker dan een hele band toch? Maar … het is misschien wel het moeilijkste wat er is, want je hebt dus slechts één instrument om een heel nummer interessant en gebalanceerd en vol te laten klinken. Toen ik in dit nummer wat basic drums, basgitaar, piano, etcetera toevoegde klonk het al meteen een stuk professioneler. Met minder moeite! (Het allerlaatste refrein is, in mijn ogen, dan ook veruit het beste deel van het nummer. De vele instrumenten maken het cooler én maskeren de schoonheidsfoutjes in mijn stemopnames.)
- Hoe je een plastic keyboard toch een beetje kan laten klinken als een volle piano.
- Stap 1) Heb een goede “virtual instrument” met goed pianogeluid.
- Stap 2) Speel de noten handmatig in, met gevoel, dus niet al te hard en verschillende volumes.
- Stap 3) Voeg handmatig overal sustain toe—dat galmpedaal wat een normale piano heeft—waar je lange noten of akkoorden hebt, niet op staccato stukken.
- Stap 4) Waarom stoppen bij één piano? Dit nummer heeft er 3: lage akkoorden, hoge akkoorden, versieringen tussenin.
- Dat drums echt een groot, groot verschil maken. Zowel in positieve zin (voeg een basic beat toe en het klinkt leuker), als negatieve zin (voeg de verkeerde drum toe, of te hard, of te vroeg, en je verpest de hele flow)
- Akoestische gitaar is geweldig voor ritme, niet klank. Ook het toevoegen van een gitaartje dat gewoon simpel de akkoorden aanslaat, geef het nummer veel meer ritme en flow. De akkoorden zelf (de noten daarvan, de klank) vallen compléét weg in de rest.
- Elektrische gitaar is, daarentegen, dan weer geweldig voor klank en opvulling. Als je die gitaar weghaalt, dan klinkt dit nummer ineens ongelofelijk zwak. (Maar ook hier geldt: voeg hem te vroeg toe, of te luid, en je kunt hem eigenlijk nooit meer weghalen en hij gaat overheersen.)
- Als je zoveel instrumenten hebt, wordt het nummer natuurlijk steeds luider en luider. Hou daar rekening mee aan het begin. Want nu moest ik vier keer opnieuw door alle lagen heen om ze zachter te zetten, na het toevoegen van elk instrument, anders bleef ik meer in het rood gaan. (Wat betekent dat het harder gaat dan mogelijk is voor een computer om op te slaan, en dus muzikale informatie wordt weggegooid, wat een hele nare klank heeft.)
Ik herinnerde me tevens dat ik bij DistroKid zit (voor het uitbrengen van mijn muziek), en die hebben één vast bedrag voor ongelimiteerd uitgaves per jaar. Dus ik kan zonder enig probleem dit gewoon uitbrengen als een single op Spotify.
(Laten we het houden op “fake it till you make it”, want ik denk dus eigenlijk niet dat de kwaliteit hiervan professioneel genoeg is. Maar wie weet.)
En omdat ik toevallig ingelogd ben op DistroKid nu, kan ik meteen even mededelen hoe rijk je wordt van muziek maken. Mijn eerste album staat nu een half jaar online. Het wordt … soms beluisterd, toch vooral door familieleden of vrienden. De opbrengst? 1 dollar en 2 cent. Doe met die informatie wat je wilt 🙂
De voorkant van de single heb ik in een minuut in elkaar geflanst, want het werd al laat en ik werd geroepen om oliebollen te gaan eten. En ik wilde niet mijn oudjaarsnummer, zeg maar, pas ná oudjaar afmaken. Het is een lettertype dat ik leuk vond, met wat strepen die vuurwerk symboliseren, en een “bokeh” textuur eroverheen. (Dat is een mooi sterren-achtig effect dat je krijgt als je lichten uit focus fotografeert. Vond ik mooier dan echte sterren pakken, of zelf sterretjes tekenen.)
Tot zover dit nummer en deze mededeling! Weer ietsje beter dan mijn vorige werk, weer iets van muziek online gezet, we gaan met goede moed proberen nog véél muziek te publiceren in 2022.
