Header / Cover Image for 'Y'
Header / Cover Image for 'Y'

Y

Al jarenlang hebben alle browsers een ingebouwde functie: als je iets in de zoekbalk typt, krijg je automatisch suggesties. (Van Google of van oudere URLs die je eerder hebt bezocht.)

Meestal is de eerste geselecteerd en hoef je slechts op Enter te drukken om die meteen te bezoeken.

Ik gebruik dit ongelofelijk veel. Er zijn veel websites (zoals Gmail, Youtube, Niet Dat Het Uitmaakt—deze website, etc.) die ik veel bezoek elke dag. Als ik niet de hele naam hoef uit te typen, inclusief .com, dan scheelt dat tijd en moeite.

Maar … mijn laptop is traag. En mijn vingers soms niet zo snel als mijn hoofd.

En zo gebeurt het dat ik minstens twee keer per dag naar YouTube wil, maar in plaats daarvan Google naar de geweldige zoekterm “y”. Soms krijg ik alsnog YouTube als eerste zoekresultaat, soms een uitleg van de Griekse ij, en soms een of ander vaag Koreaans nummer waarin de letter “y” erg vaak voorkomt. (Ik heb er nooit naar durven luisteren.)

Op dezelfde manier ben ik, volgens mij zoekgeschiedenis, erg geïnteresserd in “gm”. Ook wel “General Motors”, een van de grootste automobielbedrijven ter wereld. (Blijkbaar. Zal wel komen doordat miljoenen mensen er elke dag per ongeluk naar zoeken.)

Mijn favoriete blog is natuurlijk “ni” of “niet dat”, eens in een blauwe maan wil ik nog wel eens “faceboob” bezoeken, en als ik een bestand in de cloud wil opslaan bezoek ik “Google drie”. (Wat natuurlijk gewoon de derde versie van—eh—het internet is, véél beter dan die eerste paar.)

Voor mijn dosis binnenlands nieuws bezoek ik NO, voor feitjes over van alles bezoek ik graag Wikip, en om de dag af te sluiten luister ik wat muziek op Spot.

Soms vraag ik me af, als Google echt bijhoudt wat mensen zoeken en dat bekijkt (of connecties legt), wat ze daarvan denken.

“Deze persoon hè … ik snap het niet. Soms zoekt hij naar de meest specifieke, moeilijke algoritmes voor programmeerproblemen. En op andere momenten weet hij niet wat het getal drie betekent of de letter y. Frappant.”

Tot zover deze korte anekdote over een probleem dat ik verrassend vaak tegenkom.