Vandaag in de categorie “dingen die niet de aandacht krijgen die ze verdienen”, presenteer ik een liedje van de Vlaamse artiest Kommil Foo, genaamd Ruimtevaarder.
Een van de mooiste (Nederlandstalige/Vlaamse) nummers ooit geschreven.
Niet alleen qua melodie, ook qua tekst en betekenis achter de woorden. (En het zal je niet verbazen dat ik, met mijn hekel jegens ons geweldige onderwijssysteem, er volledig achter sta.)
Dat was mijn hele bericht.
Luister dit nummer, geniet, speel het op een piano en iedereen om je heen is zo van “welk nummer is dat?! Is echt supermooi!”
Een andere aanrader is “Madrid”. Hieronder een live uitvoering. (Geen geweldige beeldkwaliteit of geluidskwaliteit, maar het gaat om het nummer, en dat komt hier goed over.)
Het zijn van die simpele nummers, niets meer dan een stem en één instrument, niet eens een ongelofelijk ingewikkelde melodie (of begeleiding). Maar toch prachtig, memorabel, emotioneel, alles. Van die nummers die je makkelijk rond een kampvuur kunt spelen en waarmee je iedereen stil krijgt.