Inmiddels is het een soort traditie dat ik om het half jaar al mijn digitale werk opruim. Ik neem 1-3 dagen de tijd om alle rotzooi weg te gooien, alle belangrijkste zaken (dubbel) te backuppen (upbacken?), en de rest een betere structuur te geven.
De afgelopen week was het weer zover … maar deze keer een flink stuk grondiger dan ik dat normaal gesproken doe.
In dit artikel wil ik daarover wat leuke anekdotes vertellen (met dingen die ik terugvond), uitleggen waarom ik dat heb gedaan, en hopelijk wat wijze levenslessen meegeven voor dit digitale tijdperk.
(Dit artikel werd uiteindelijk te lang én best wel informatief en serieus. Dus als je gewoon grappige dingen wil lezen die ik heb teruggevonden, verwijs ik je naar: Oude bestanden terugvinden)
Waarom elk halfjaar schoonmaken?
De meeste mensen die ik ken ruimen nooit hun apparaten op. En dat verbaast mij keer op keer. (Net zoals het hen verbaast als ik weer eens vertel over mijn schoonmaak.)
Die mensen ruimen met regelmaat hun bureau op, of sorteren alle papieren/spullen, of gooien prulletjes weg die ze niet meer gebruiken.
Maar als het om een apparaat gaat, hetgeen wat we dag in dag uit gebruiken voor vrijwel alles, dan laten ze gewoon alles voorgoed aanstaan en opgeslagen in een hoekje van het geheugen!
En wat krijg je dan? Precies: hele trage apparaten, waarvan het geheugen snel vol raakt, en je kunt niks meer terugvinden.
En in het ergste geval raak je hele belangrijke bestanden voorgoed kwijt, want het gebeurt zo dat je per ongeluk het verkeerde in de prullenbak gooit. Of je harde schijf houdt er op een dag gewoon mee op.
Dus daarom ruim ik regelmatig mijn computer op. Het gevolg daarvan is dat mijn 7+ jaar oude laptop nog steeds honderden GBs aan vrije ruimte heeft en verrassend snel opstart. En mocht hij er morgen (onverwacht) voorgoed mee kappen? Dan is dat geen probleem, want alles heeft een backup.
Dus wijze levensles #1: doe gewoon periodiek een grondige schoonmaak van je apparaten. Je zult merken dat het dan helemaal niet nodig is om binnen een paar jaar alweer een nieuw duur apparaat te kopen! En dat het niet “normaal” is om superlang te wachten bij het opstarten!
Maar voor mij is er nog een tweede groot voordeel …
Waarom het deze keer anders was
De grote chaos
Ik ben een freelance kunstenaar. Al mijn werk (en hobby’s) vinden digitaal plaats, van schrijven, tot tekenen, tot programmeren.
Dat betekent dat ik elke dag met honderden bestanden werk, verspreid over allerlei vakgebieden (en dus ook verspreid over de computer en het internet). Bovendien probeer ik dit werk constant te delen met de wereld, dus veel van mijn werk moet altijd makkelijk online te vinden zijn.
Wat krijg je dan? Chaos. Eindeloze chaos.
(Naarmate dit artikel vordert, zal die chaos steeds duidelijker worden.)
Op de middelbare school ben ik iets te veel projecten gewoon … kwijtgeraakt omdat ik de boel niet onder controle had. En zelfs onlangs kwam het voor dat ik opsta met het idee “ik wil verder schrijven aan dat verhaal waaraan ik vorige maand was begonnen” en vervolgens een uur aan het zoeken ben waar ik dat verhaal ( + notities) had opgeslagen.
Het backup-probleem
Daarom ben ik jaren geleden begonnen met altijd een backup maken.
Dat is natuurlijk wijze levensles #2: maak altijd een backup, het liefst binnen een paar uur nadat je het werk hebt gedaan. (Als mogelijk, maak twee backups op onafhankelijke locaties. Bijvoorbeeld: eentje fysiek, eentje in de cloud.)
Zojuist nog ontdekte ik dat een heel project niet meer op mijn computer stond. Ik was zeker dat ik het nog opgeslagen had, en was dus van plan om de online backup te verwijderen. Maar ik controleerde het toch nog eventjes en kreeg toen de schok van mijn leven :p
(Dit project was Pandaqi Tutorials. Ik heb tientallen “tutorials” van duizenden woorden geschreven voor die website, allemaal als Word documenten. De originele opslag daarvan had ik blijkbaar ooit van de laptop gegooid, dus ik was héél blij dat de backup er was.)
Maar, zoals het gaat in het leven, raakte mijn backup-opslag vol.
Ik gebruikte al jarenlang sneaky de gratis opslagruimte van websites als GitHub. (Dit is een website om makkelijk samen aan programmeerprojecten te werken of code te delen. Het is helemáál niet gemaakt voor backups en ze willen ook niet dat je het daarvoor gebruikt. Maarja, programmeren is toch zeker 50% van mijn werk, dus ik vond het handig om gewoon alles op die site te zetten.)
Ze hadden slechts vage restricties als “houdt je projecten het liefst onder de 1-5 GB” en “als iemand echt misbruik maakt van onze infrastructuur, wordt je ervan afgesloten”. Al vijf jaar lang ben ik geen enkele restrictie tegenkomen, maar nu was de maat blijkbaar toch vol.
Dat heeft waarschijnlijk te maken met dat ik het laatste (half) jaar véél meer ben gaan tekenen en muziek opnemen. Eén (foute) take van een stuk gitaar kan al snel 100 MB worden. Als je dat allemaal probeert op te slaan binnen een “gratis” pakket, gaat het ergens natuurlijk fout.
De backup-oplossing
Dus toen dacht ik: ik ga het professioneel aanpakken. Ik ben nu al lang genoeg bezig, ik heb genoeg projecten en vaardigheden, om een investering te veroorloven. (Althans, dat was de gedachte.)
Ik heb een externe SSD gekocht van 1 TB grootte.
Ik vond de prijs van 100 euro al hoog, maar toen zag ik dat het ook nog eens (toevallig) een actie was bij Bol.com en dat hij eigenlijk nog een stuk duurder was. Gelukje voor mij.
Waarom heb ik dit gedaan?
- GitHub is vooral voor specifieke projecten (met een kleine bestandsgrootte, vooral tekst en code). Het is totaal niet logisch om daar een abonnement af te sluiten voor al mijn werk! Maar als ik nu weer een aparte website zoek (die gemaakt is voor backups), dan vind ik het onhandig om mijn werk op allerlei verschillende plekken op te slaan.
- Er zijn genoeg andere online services, maar een korte rekensom vertelt mij dat die externe (fysieke) schijf veel waardevoller is. (Gezien mijn benodigdheden, verwacht ik dat die SSD minstens 10-20 jaar alles kan opslaan voor mij.)
- Maar ik wil helemaal geen online service, want dat is vragen om moeilijkheden. Mijn internet is vaak slecht of langzaam, zeker als ik boven in mijn slaapkamerstudio werk. Je weet nooit hoe goed het internet beveiligd is als je ergens anders bent. Van de iets minder bekende bedrijven (die wel vaak goedkoper zijn/meer ruimte geven), weet je nooit of ze niet op een gegeven moment ophouden met bestaan. Om dat soort redenen prefereer ik altijd (fysieke) gekochte producten over (digitale) abbonnementen.
- Een SSD is véél sneller dan een harde schijf (of USB-stick), veiliger en robuuster (veel harde schijven falen door een klap die de draaiende pin eruit schiet, zeker als hij extern is en dus wordt rondgesjouwd), en neemt minder ruimte in.
Ben ik er tot nog toe tevreden mee? Jazeker! Hij zet dingen zo snel over, dat ik de eerste tientallen keren dacht dat er niets was gebeurd xD
Tevens komt er een programmaatje bij (zoals er zovelen zijn) om je hele computer daar automatisch op te backuppen. Maar dat gebruik ik niet, want ik wil helemaal niet mijn hele computer erop zetten!
Het grootste deel van een computer zijn dingen die ik helemaal niet wil backuppen :p Dat zijn allerlei tijdelijke bestanden, programma’s, en héél veel overblijfselen van andere dingen. (Ga maar eens door je “Program Files” op een Windows-computer heen, en je wordt ineens herinnerd aan al die programma’s die nog steeds een spoor achterlaten op je harde schijf.)
In plaats daarvan gebruik ik een simpel, gratis “File Sync” programmaatje. Je kiest gewoon een folder op je computer (A), een folder op de harde schijf (B), en zegt “synchroniseer!” Vervolgens controleert hij alle verschillen en kopieert nieuwe/gewijzigde bestanden zo nodig.
Dus wijze levensles #3: gebruik een externe SSD voor je backup. Maar ga niet los: je hoeft zeker niet je hele computer op te slaan. Het heeft eigenlijk alleen maar voordelen, tenzij je heel mobiel wilt zijn met je gegevens (en dus op alle apparaten/plekken zomaar uit de cloud wilt kunnen pakken).
Hèhè, dan is het nu tijd voor de “Avonturen van een Kunstenaar die Tien Jaar aan projecten in Goede Banen probeert te leiden”.
Hoe organiseer je geheugen?
Ik doe deze “schoonmaak” nu al jaren. (Mensen om mij heen zijn altijd verbaasd hoe georganiseerd en gestructureerd ik ben, want die indruk wek ik verder totaal niet. Maar als ik terugkijk zie ik dat ik al op de middelbare school diep nadacht over hoe ik mijn bestanden overzichtelijk opsla. Dus blijkbaar ben ik toch meer van de structuur dan ik denk?)
En elke keer dacht ik goed na over de veranderingen. Elke keer trok ik er een dag of twee voor uit om het nu écht goed in te richten. Future proof.
En elke keer zat ik er compleet naast.
Een voorbeeld: eigen archief
Ik heb op de middelbare school een stuk of 10-15 “short stories” geschreven. Deze vielen grotendeels onder hetzelfde hoedje (zelfde genre, zelfde wereld, etc.) en had ik dus in hetzelfde project gezet.
Toen ik naar de universiteit ging, heb ik mijn oude computer leeggehaald, en alles overgezet wat ik wilde bewaren. Natuurlijk wilde ik al die verhalen bewaren! (Sterker nog, ik hoop ze ooit als bundel uit te geven.)
Maar ik kon ze niet vinden. Waar waren ze nou? Ik had ze toch niet weggegooid?
Na lang, lang zoeken vond ik de verhalen in een (zelf aangemaakte) folder genaamd “Archive”.
Blijkbaar dacht ik toen “oh, ik stop alle oude projecten die ik wil bewaren in het archief, want dat is wat dat woord betekent!” Die gedachtegang was ik jaren later compleet kwijt, wat mij het betere deel van een dag heeft gekost. Dit heeft zich een stuk of tien keer herhaald met andere oude projecten.
Nog een voorbeeld: vele accounts
Mijn broer was vroeger altijd als de kippen bij nieuwe technologische ontwikkelingen. Daardoor heeft hij voor mij, toen ik zeven was (oid), het emailadres van mijn naam weten te bemachtigen.
Maarja, wat doe je als je jong bent? Je gaat een andere naam voor alles gebruiken! (Zeker als je ouders constant waarschuwen hoe gevaarlijk het is om je gegeven online te delen. En toen … kwam Facebook :p)
En voor je het weet heb je een stuk of 8 emailadressen.
En elke keer is er een ander emailadres dat je net hebt aangemaakt, of dat je geschikt lijkt, dus die gebruik je op dat moment.
Dus ik had, zo halverwege mijn studie, niet alleen het probleem dat mijn bestanden op 6 verschillende websites stonden. Ik had ook nog eens twee of drie accounts per website.
En allemaal deden ze iets nuttigs. Dus ik heb de afgelopen jaren regelmatig met pijn en moeite alles moeten verplaatsen en accounts moeten afsluiten. (Als in, leegmaken en stopzetten.) Dat waren héle saaie dagen, en ik ben nog steeds niet klaar.
Nog een voorbeeld: DropBox
Op de middelbare school gebruikte ik DropBox voor alles. Want ja, het was gratis, iedereen gebruikte het, en je kon heel makkelijk dingen uitwisselen. (Zo deelde ik constant samenvattingen met mensen, werkten we in een gezamenlijke folder voor werkstukken, etc.)
Het spreekt voor zich dat ik alles handmatig, elke avond in mijn DropBox backupte. (Ik heb steeds meer problemen met het woord backuppen en diens vervoegingen. Ik maak er vanaf nu reservekopie van.)
Toen startte ik dit blog. Tja, als ik iets wilde delen (zoals de code voor een simulatie), ging dat in een andere DropBox (op mijn Niet Dat Het Uitmaakt emailadres).
En toen begon ik mijn (bord)spellen te delen, onder de naam Pandaqi. Tja, dat moest in een andere DropBox (op mijn Pandaqi emailadres).
En voor je het weet, heb je drie DropBox accounts, waarop van alles verspreid staat, maar niet écht alles want daarvoor heb je de (gratis) ruimte niet. En mijn persoonlijke bestanden gingen mixen met die van mijn werk/studie.
Maar je kunt niet terug, want over het hele internet staan links naar je DropBox-folders!
Het heeft mij drie schoonmaaksessies gekost om dit te repareren. (En ja, deze sessie was de laatste van die drie.)
Inmiddels heb ik geen enkel DropBox account meer en alle links zijn vervangen door Google Drive. (Want dan heb ik alles op één plek, duidelijk gescheiden qua vakgebied, en op z’n minst de komende 5 jaar genoeg gratis ruimte.)
Maar er was een tijd dat ik, zonder enige twijfel, alles op de DropBox gooide en vertrouwde dat ik daar wel eventjes voor eeuwig alles zou opslaan. (Het is eigenlijk bizar dat ik nu geen enkel account meer heb en al mijn bestanden daar weg zijn.)
Wat leren we hiervan?
Nou, wijze les #4: nee, je kunt de toekomst niet voorspellen. Je zal regelmatig je organisatie (van bestanden / werk / projecten) compleet overhoop moeten gooien omdat je wensen en restricties zijn veranderd.
Denk aan mijn “GitHub” voorbeeld. Ik dacht dat ik daar eindeloos dingen kon opslaan, want “al mijn projecten zijn hartstikke klein”, en “het is een grote, betrouwbare website die nooit weggaat”.
Maar het leven kwam om de hoek, ik groeide verder, en mijn projecten veranderden. Bijna alles wat ik het afgelopen half jaar heb gedaan is te groot voor een (gratis) GitHub account. Maar nog belangrijker: het is mijn levenswerk. Ik zou het niet moeten opslaan in een krakkemikkig formaat op een gratis account—ik moet het opslaan als een professional op mijn eigen, goede hardware.
Dus ik denk dat het vooral goed is om flexibel te zijn. Ik heb de afgelopen jaren dus constant folders heen en weer gesleept, hernoemd, in een andere structuur gestopt, maar het resultaat is wel dat ik niks ben kwijtgeraakt en alles meteen kan terugvinden.
Daarover gesproken ….
Hoe ik het nu organiseer
Een paar maanden geleden kreeg ik het lumineuze idee om even in een bestand te zetten waar ik alles opsla, en dat bestand duidelijk op mijn bureaublad te plaatsen.
Ten eerste moet ik toegeven dat dit óók ontstond uit een angstig idee dat bij mij soms terugkomt: wat als ik plots zou komen te overlijden, of om andere reden mijn geheugen ermee ophoudt, en niemand kan ooit nog al die dingen die ik heb gemaakt terugvinden? Ik zou het eeuwig zonde vinden, want er zijn zoveel mooie dingen waar ik met plezier aan heb gewerkt, maar die (nog) niet af of gepubliceerd zijn. Om dat op te lossen, heb ik dus dat bestand waar letterlijk, met wachtwoord en alles, staat waar ik alles opsla.
Ten tweede liet dit overzicht mij zien dat ik een groot probleem had. Ik had drie volle pagina’s nodig om alle plekken te noemen waar iets van mij stond. (En soms zelfs met extra uitleg, omdat ik een of andere moeilijke constructie had die mij op de lange termij geld of energie bespaarde.)
Wijze levensles #5: maak zo’n overzicht van waar je al jouw werk kunt vinden, zo gedetailleerd mogelijk. En als je een schoonmaak doet, probeer eigenlijk die lijst zo ver mogelijk in te korten en te versimpelen.
(Natuurlijk moet je dit overzicht niet zomaar overal gaan neerzetten of met anderen delen. Die van mij staat ook nergens online opgeslagen, want ja, al mijn gebruikersnamen en wachtwoorden staan erin.)
Online (publieke) bestanden
Dus laten we eerst eens kijken naar al mijn online bestanden:
- Alles van DropBox heb ik dus weggehaald en verplaatst. (Mocht je een DropBox link vinden op deze website, die nergens meer heen leidt, zeg het even tegen mij!)
- Als ik iets deel staat het altijd op Google Drive in de folder met de juiste naam.
- Alles van GitHub en soortgelijke websites (jazeker, ook hier had ik alles verspreid over meerdere plekken!) heb ik lokaal opgeslagen. Alles wat niet met programmeren te maken heeft kwam op de plek waar het thuishoort (en staat niet meer online), de rest blijft op GitHub. (Ik vind het niet erg als dat account blijft bestaan en mijn programmeerprojecten houdt, want daarvan deel ik toch vaak publiekelijk de code. Het is al een gigantisch verschil dat het nu één account is, in plaats van vier.)
- Op dit moment gebruik ik vaak de gratis hosting van Imgur om plaatjes te laten zien, maar sinds een paar maanden geleden zet ik vrijwel alle plaatjes op een eigen server. Ja, dat betekent dat ik in de toekomst meer geld moet gaan betalen voor een grotere server, maar het zorgt wederom dat ik alles op één plek heb en niks kwijtraak.
- Voor de rest heb ik al mijn websites zelf gemaakt, en regel ik alles zelf op mijn eigen server, waarbij ik dus sowieso probeer om kosten laag te houden. (Zo is mijn portfolio website letterlijk één klein bestand, dat met wat slimme programmeertrucjes toch de hele website kan laten zien.)
Ik moet zeggen dat ik nog steeds op zoek ben naar een online opslag voor mijn allerzwaarste werk: audio en video (vooral grafisch werk). Want ja, ik zou niet durven tegen mijn cryptografieprofessor in te gaan, en dingen maar op twee plekken op te slaan!
Maar waar ik ook kijk, een serieus abbonnement is op dit moment té duur voor mij. En een “lifetime” aankoop (zoals bijv. pCloud aanbiedt) is altijd twijfelachtig, want wie zegt dat het bedrijf niet over een paar jaar failliet gaat of de regels verandert?
Dus waarschijnlijk ga ik mijn hosting uitbreiden (het pakket dat ik gebruik om mijn websites online te houden, waaronder dus dit blog) tot iets met meer ruimte, en dat gebruiken als opslag. Het is misschien niet de goedkoopste optie, maar het helpt wel met overzicht, want dan houdt ik alles echt op één plek. (En als ik dus iets heb geleerd in mijn leven, dan is het dat alles simpeler kan!)
Offline (werk/project) bestanden
En dan mijn offline bestanden. Ik heb besloten om (grofweg) de indeling van mijn portfolio te volgen. Want ja, die website is gemaakt om al mijn werk te laten zien, en de afgelopen jaren heb ik gemerkt dat ik inderdaad alles wel kwijt kan op een goede plek.
Dus dat betekent dat ik 4 grote folders heb, elk met een paar subfolders. (En “Misc” is mijn standaard naam voor Miscellaneous, ofwel “Overig”, ofwel “Alle kleine dingetjes die ik wel wil opslaan, maar nergens specifiek kwijt kan”)
- Schrijven => Boeken, Musicals, Misc
- Muziek => Instrumentaal, Singer-Songwriter, Band, Misc
- Design => Prentenboeken, Websites, Misc
- Programmeren => Games, Websites, Misc
Natuurlijk hebben deze folders weer eigen onderverdelingen. (“Boeken” is erg algemeen. Daarin zitten de folders “Fantasy”, “Non-Fictie”, etc. Maar dit is makkelijk uit te breiden zo nodig.)
Daarbuiten heb ik de folder “Administratie” en “Persoonlijk”, die doen wat je denkt.
Aan het einde van de dag bekijk ik de projecten waaraan ik heb gewerkt, en synchroniseer die folders met die externe SSD. Meestal zijn dat maar twee of drie unieke folders, die ik ook kan opslaan in het programmaatje (om er meteen bij te komen elke keer).
Ik kan me nu geen project bedenken die géén duidelijke plek heeft.
En misschien zie je dit en denk je: “ja hallo, dit is toch een hele logische en overduidelijke manier van dingen indelen? Waarom schrijf je dit hele artikel?”
En dan wil ik dus zeggen dat dat niet zo is :p Het duurde lang voordat ik inzag hoe belangrijk structuur was, de discipline had om me eraan te houden (en altijd een reservekopie te maken, bijvoorbeeld), en wat de “grote folders” zouden moeten zijn.
Want ja, je kunt wel folders gaan aanmaken voor werkelijk alles … maar dan heb je honderden folders overal, en dat noem ik geen structuur. Dat brengt je alleen maar in de war. Nee, het moet zo simpel en klein mogelijk zijn, maar niet simpeler dan dat.
En als ik om me heen kijk, zie ik dus vooral mensen die zeggen: “huh? Structuur? Folders? Ik doe gewoon CTRL+F in Explorer/Finder en dan zoek ik naar mijn bestand en dan klik ik erop! Werkt meestal!”
Aan het einde van de rit
Zo, dat was me een heel verhaal over computers opruimen (en slechts een tipje van de sluier qua fouten die ik onderweg heb gemaakt)
Mijn laptop is nu half leeg, met alleen de belangrijkste bestanden die ik vaak gebruik. Alles heeft een fysieke backup waar ik snel bijkan of veranderingen in kan aanbrengen, ongeacht hoe groot het is, ongeacht of ik internet heb. Ik ben niet bang om werk (of het overzicht) te verliezen.
Ik schrijf dit vooral om te vertellen dat ik hier veel tijd aan besteed en waarom ik dat belangrijk vind, maar ook in de hoop dat ik misschien anderen inspireer tot de ontdekking van … organisatie en zekerheid en tijdswinst!
Want achteraf is het niet lastig te zien hoe stom ik was.
Op de middelbare school kreeg ik een externe harde schijf van mijn ouders. Dat ding was zo langzaam, en de kans was zo groot dat hij uitviel of de connectie verloor, dat ik vrij snel stopte deze te gebruiken. (Meer dan een paar kleine bestanden overzetten was eigenlijk altijd een hels karwei. Op dit moment staan er vooral honderden afleveringen van series, die ik op dat moment leuk vond, op de harde schijf.)
Toen besteedde ik elke avond 10-15 minuten aan precies de bestanden zoeken waaraan ik had gewerkt en die vervolgens in DropBox slepen.
Toen dat plan in duigen viel, moest ik elke avond lang wachten tot al mijn veranderingen waren geüpload naar GitHub. (Met een redelijke kans dat de eerste poging werd afgewezen vanwege “connection timeout”).
Nu open ik een programmaatje, druk op vier knoppen, en alles is perfect opgeslagen. Zo simpel kan het zijn, maar meestal moet je eerst de fouten maken en de omweg nemen, voordat je de kortere weg ziet. Geen enkel project raakt verloren, niks is “onvindbaar”, want alles staat op één logische plek die (voor mij althans) snel te vinden is.
Laatste levenslessen
Dus bij deze nog een paar snelle levenslessen van dit avontuur.
Wijze levensles #6: sla dingen op per project, niet per wat het is. Bijvoorbeeld: een prentenboek is zowel een boek (dus schrijven) als een verzameling prenten (dus tekenen/design). Dus waar zet je het neer?
Het gebeurt automatisch dat je dan hetzelfde project op beide plekken neerzet. Want als je iets schrijft, sla je het op bij schrijfwerk. En als je iets voor het boek tekent, zet je het op de andere plek.
Dat moet je dus niet doen. Zet alles wat bij hetzelfde project hoort—tekst, prenten, notities, onderzoek, research, muziek, alles—in dezelfde projectfolder.
Want je denkt niet: “hé ik moet prenten maken => waarvoor? => oh ja, dat boek X”
Nee, je denkt: “hé ik wil werken aan boek X => waaraan? => de prenten”
Dus dat is de volgorde qua folderhiërarchie.
(In mijn geval heb ik wat automatismes voor de plaatsing van projecten. Prentenboeken staan altijd bij Design, maar als iets geschreven is met een paar illustraties, dan gaat het natuurlijk bij Schrijven. Misschien moet ik daar ook een harde regel voor bedenken … )
Wijze levensles #7: denk nooit “oh, ik weet nog wel waar dat staat” of “oh, ik weet nog wel hoe dat geregeld was” Nee, je weet het niet. Dat is een garantie.
Toen ik op mijn GitHub account keek, stond onderaan het project “Wobbly Wizards”. Dat wist ik al, want het is een idee dat ik nog steeds héél graag wil maken, zodra ik meer ervaring heb met bepaalde delen van computerspellen ontwikkelen.
Maar wat ik niet wist … was dat dit project nergens anders stond. Ik heb mijn laptop afgezocht, met de overduidelijke herinnering dat ik een maand lang (rond Kerstmis) aan dit spel heb geprogrammeerd. Ik zou het nooit weggooien! Daarvoor was het idee, en het werk, te goed!
Nou, dat was waar. Ik had het niet weggegooid. Nee, het had nooit op mijn laptop gestaan. Ik had aan dit project gewerkt via de gezamenlijke computer in de woonkamer. Het duurde een uur of drie voordat ik dat feitje weer naar boven kon halen. (Waarom deed ik dat? Omdat de controllers daar aangesloten lagen, en het was daar gezelliger rond die tijd van het jaar, dan boven op mijn koude kamer.)
Oftewel, schrijf altijd duidelijk op wat je hebt gedaan en waar dingen opgeslagen zijn. Wat op dat moment jouw werkwijze voor alles kan zijn … is dat een jaar later waarschijnlijk niet meer.
Zo, dit was mijn veel te lange artikel over digitaal bestanden opruimen en backuppen. Als je nog niet genoeg hebt, of gewoon wat grappige verhaaltjes wilt lezen, kan je dus mijn anekdote lezen: Oude bestanden terugvinden