DigiDrama

Ik heb het gevoel alsof de titels van mijn artikelen steeds meer cliché en minder serieus worden, maar DigiDrama past gewoon perfect bij wat ik je ga vertellen.

Laatst wilde ik—nee, moest ik—belastingaangifte doen. Aangezien mijn eigen bedrijfje nog niet zo spetterend loopt dat ik heel veel hoef aan te geven en regelen, is de aangifte zelf vrij snel gedaan.

Maar ik moet hem nog steeds doen, netjes op tijd. En daarvoor moet ik inloggen met mijn DigiD!

Nou, hoe log je in met DigiD? Je volgt deze simpele stappen:

• Je opent de DigiD app op je mobiel
• De app zegt dat er wéér een update beschikbaar is.
• De app zegt dat je niks meer kunt doen, totdat je die update installeert.
• Ik druk op “Update”
• Het brengt mij nergens.
• Ik zoek zelf op de DigiD app in de Play Store en klik op “Updaten”
• Ik moet ruimte vrijmaken op de mobiel, want blijkbaar heeft de simpele DigiD app evenveel ruimte nodig als het hele computerspel Rollercoaster Tycoon + alle uitbreidingen.
• Hèhè, hij installeert de update en ik kan verder.
• Maar niet voordat ik, zoals altijd, het bericht krijg dat de app al geactiveerd is en ik dus meteen aan de slag kan. (Laat me dan meteen aan de slag gaan! Niet telkens opnieuw datzelfde bericht geven.)

Simpel toch? Werkt voor mij al jaren.

Maar deze keer kwam er een volgende konkel in het stappenplan. Ik wil de app updaten, dus ik zoek hem op in de Play Store … en krijg het bericht “deze app is alleen beschikbaar voor nieuwere versies van Android” (of iets in die trant).

Mijn mobiel is 3,5 jaar oud en had toentertijd de allernieuwste android. Je gaat me toch niet vertellen dat de Nederlandse overheid ervan uitgaat dat niemand langer dan 3 jaar dezelfde mobiel houdt? Of dat al die mensen mogen stikken?

Want dat is wel het resultaat. Ik kan letterlijk niks meer nu. Mijn mobiel gaat niet op magische wijze een nieuwe versie krijgen en ik ga geen nieuwe apparaten kopen als de oude het nog doen. Wat nu?

Gelukkig heb ik enkele maanden geleden een oude mobiel van iemand anders gekregen. Ik gebruik hem nu als testmobiel voor mijn spelletjes en websites, want veel meer kan hij niet.

Dus ik installeer de DigiD app op die mobiel. Ik open hem en wordt begroet met het volgende scherm: “Heb je de app al geïnstalleerd op een ander apparaat? Zo ja, dan is activatie makkelijker en sneller.”

Dus ik tik op “Ja”. Ik krijg allerlei instructies voor het activeren van de app (op de nieuwe mobiel) … maar daarvoor moet ik eerst de app op mijn oude mobiel updaten! Aaaaargh. Aaaah.

Dus ik ga weer drie stappen terug en tik op “Nee”. En dan komt het spannendste gedeelte: ik moet mijn gebruikersnaam en wachtwoord intypen voor DigiD.

Iets dat ik zes jaar geleden voor het laatst heb hoeven doen.

En voor onze “veiligheid”, worden de gebruikersnamen nergens opgeslagen gekoppeld aan het wachtwoord, dus je kan ook niet op “wachtwoord vergeten” drukken.

En voor diezelfde “veiligheid” krijg je maar een paar pogingen om in te loggen op een account, voordat hij tijdelijk wordt uitgeschakeld.

Dus ik denken, denken, denken. Welke wachtwoorden gebruikte ik toen? Welke naam zou ik hebben gebruikt? Heb ik dat ergens opgeschreven?

Maar nee, ik wist toen al dat wachtwoorden overal en nergens opslaan (analoog of digitaal) de beste manier is om jezelf te laten hacken, dus ik kan niet eens een mailtje van de DigiD in mijn inbox vinden.

Dus ik waag een gok. Fout. Weer eentje. Ook fout. De rode tekst verschijnt al: “je hebt nog X pogingen”.

En dan, wonder boven wonder, heb ik de juiste te pakken. Ik ben nog nooit zo blij geweest dat ik de belastingaangifte heb mogen doen. Want het scheelde weinig of ik zat helemaal vast, en had ofwel een nieuwe mobiel moeten kopen, ofwel moeten gaan communiceren met medewerkers van de overheid, wat nooit een pretje is.

(Lees mijn artikelen over mijn gesprekjes bij DUO voor meer informatie :p)

Dus ik heb nu twee oude mobieltjes. Eentje voor alles, de andere voor DigiD. En dat zou dan gemaakt moeten zijn door mensen met verstand van de digitale wereld.