Een half jaar geleden had ik twee pizza-gerelateerde ideeën tegelijkertijd.
Het eerste idee was voor een computerspel waarbij iedereen met z’n smartphone kon verbinden en daarmee kon spelen. Dit spel werd uiteindelijk Pizza Peers. (Klik om de officiële pagina met uitleg te bekijken, ik kan het zeker aanraden om met familie of vrienden te spelen!)
Het andere idee was voor een bordspel waarbij iedereen lijnen moest tekenen om pizza’s af te leveren … maar de lijnen mochten nooit met elkaar kruisen!
Dit spelidee liet even op zich wachten, omdat het iets moeilijker was om uit te werken, maar het is nu toch eindelijk gelukt!
Ik presenteer: One Pizza The Puzzle (klik om de officiële spelpagina te bekijken)
Wat is het idee?
Dit is een One Paper Game. Elke keer als je een potje wilt spelen, hoef je slechts één A4-tje te printen en een paar pennen te pakken.
Op dat papiertje staat een binnenstad met wegen en gebouwen. Op de website kun je op een knopje drukken om een uniek speelbord te laten genereren door de computer! Zoals deze bijvoorbeeld (4 spelers, seed “NDHU”, één uitbreiding aangezet):
In dit spel stuur je pizzakoeriers over de kaart om ingrediënten op te halen en vervolgens pizza’s af te leveren. De eerste speler die 10 euro verdient wint!
Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Je mag alleen bewegen volgens de vormen rechtsonder op het bord en nooit andermans lijn kruisen.
In plaats van bewegen, kan je ook kiezen om een ingrediënt op te eten en een speciale kracht te ontvangen. Ineens kan iemands koerier dwars door gebouwen heen of tóch over anderen heenspringen, en probeer daar maar eens op te reageren.
Plan de slimste route, snijdt je tegenstanders af, en vind als eerste je weg door het doolhof van deze binnenstad … en misschien wordt jij dan wel de pizzakoning!
Opmerking: natuurlijk is dit een samenvatting. Download de officiële regels (van de pagina) als je het spel gaat spelen. Het zijn slechts 3 pagina’s voor het gehele basisspel. Daarbovenop zijn er 4 mini-uitbreidingen, elk precies één pagina in de spelregels.
Het spel in actie!
Hieronder enkele actiefoto’s van eerdere proefpotjes van het spel.
Als je bij die laatste denkt: goh, dat is rommelig en vol, dan ben ik dat met je eens. Het was één van de eerste potjes en heeft ervoor gezorgd dat ik daarna heel veel dingen heb veranderd en verbeterd.
En als je nu denkt: maar waarom upload je dan foto’s van oude proefpotjes? Dan is het antwoord dat alle andere foto’s die ik heb van nog véél oudere potjes zijn. Zo’n spel ontwikkelt zich continu, dus meestal heb ik weinig tot geen foto’s van de laatste versie.
Waar slaat de titel op?
Ten eerste: de woorden pizza en puzzel klinken ongeveer hetzelfde, wat ik mooi vind. Bovendien zijn bijna alle spellen die ik maak alliteraties.
Ten tweede: ik had een lijstje met mogelijke namen, maar die waren allemaal niet geschikt om uiteenlopende redenen. Zoiets als pizza game was te vaag, pizza puzzle bestond al, the pizza place is een bestaand restaurant en lijkt bovendien op the pizza hut, en zo gaat het maar door.
Het zou ook verwarrend zijn om de naam van mijn andere gerelateerde spel (Pizza Peers) dubbel te gebruiken.
Totdat ik op een gegeven moment de zin “one piece of the puzzle” las in een artikel over spellen ontwikkelen.
En toen dacht ik: “hey, als je dat uitspreekt met een Italiaans accent, klinkt het bijna als One Pizza The Puzzle!”
Dus vandaar. Uiteindelijk heeft de titel wel invloed gehad op het ontwerp van het spel: op elk bord is er één pizza die 10 euro waard is. Als je die weet af te leveren, win je meteen het spel. Maar ja, dat is natuurlijk de moeilijkste puzzel van allemaal …
Waarom was dit spel moeilijk te maken?
Het eerste idee was te ingewikkeld. Je kon ingrediënten ophalen, maar moest ze dan weer terugbrengen naar je eigen restaurant. Je moest ze vervolgens bakken en voorbereiden, daarna op een pizza gooien, en daarna afleveren.
Véél te ingewikkeld, veel te veel stappen.
Dus toen moest ik het zwaar versimpelen, zonder dat het spel onlogisch of onthematisch werd.
Dat was al lastig genoeg, maar toen ik het spel ging testen bleek dat het al snel een beetje rommelig en onduidelijk wordt als iedereen lijnen trekt op zo’n bord. Dus toen moest ik simpele regels en mechanismes verzinnen om dat op te lossen, zonder dat het spel minder leuk werd.
En toen dat allemaal werkte … moest ik een programma schrijven dat willekeurige speelborden ontwikkeld. Daar ging eigenlijk het meeste tijd naar toe. Hoe maak je mooie en gebalanceerde speelborden, die toch elke keer compleet anders zijn en door de computer in elkaar worden gezet?
Als je de website bekijkt, raad ik zeker aan om een paar keer op die “Generate Board” knop te klikken. Ik vind het eindproduct heel mooi geworden. Bovendien is het interessant wat de computer allemaal kan bedenken, waardoor je soms hele bijzondere borden krijgt (die toch realistisch en kloppend zijn).
En in de eindsprint voor dit spel, moest ik een ongelofelijke hoeveelheid tekeningen maken. Het spel heeft 14 unieke ingrediënten, een stuk of 10 “traffic signs”, een stuk of 10 speciale gebouwen, decoraties (zoals parkjes en grasvelden) en bergen plaatjes in de spelregels met voorbeelden. Ik durf niet eens meer mijn bestand van de spelregels te openen, bang dat hij crasht onder het gewicht van zoveel visuele decoratie :p
Als je dit soort “behind the scenes” uitleg leuk vindt, raad ik aan om mijn dagboeken over dit spel te lezen (in het Engels). Als je dat niet interessant vindt, raad ik het zeker niet aan, want het zijn lange artikelen met veel technische uitleg.
- [Devlog] One Pizza => over het algemene proces, de verschillende versies, problemen en hoe ik ze heb opgelost
- [Technical Devlog] One Pizza => de algoritmes en codes gebruikt in het ontwikkelen van een website die willekeurige speelborden genereert (met één druk op de knop)
Conclusie
Maar uiteindelijk ben ik supertrots op dit spel!
Het is wederom het mooiste, leukste, meest professionele spel dat ik tot nog toe heb gemaakt. Ik heb het al vaak getest met andere spelers, en iedereen vind het grappig en heeft plezier. Daar gaat het uiteindelijk om.
Het is niet het meest simpele spel dat ik ooit heb gemaakt, die prijs gaat vooralsnog naar één van de vorige spellen. Vanwege de restricties op het spel (weinig schrijfruimte, willekeurige borden, etcetera) moest ik een stuk of 2 à 3 extra regeltjes toevoegen die de speluitleg net een tandje langer maken.
Wie weet vind ik ooit nog een kortere en simpelere oplossing. Ik blijf het spel in ieder geval spelen, testen en updaten.
Hopelijk speel jij het ook 🙂 En als je dat hebt gedaan, laat me zeker weten wat je ervan vond.
