Standaardantwoorden

Heel soms kijk ik op mijn LinkedIn, om vervolgens erachter te komen dat ik tien gemiste berichten heb van een maand geleden, maar dat er eigenlijk verder niks bijzonders is gebeurd.

(Is op zich niet vreemd als je persoonlijke omschrijving niks anders dan “Freelance Kunstenaar. Doet dingen.” zegt.)

Elke keer als ik inlog, echter, zijn er wel een paar mensen die iets bijzonders hebben bereikt. Ze hebben hun diploma binnen, hun stage afgerond, hun eerste officiële baan, een werkjubileum, dat soort dingen.

En het valt me al een tijdje op dat onder deze berichten een lijst standaardantwoorden staat.

Als een bericht zegt “Jantje werkt al 10 jaar bij Slechter Bed B.V.”, geeft LinkedIn de volgende opties:

• Gefeliciteerd Jantje
• Goed gedaan
• Gefeliciteerd! Laten we even bijpraten.
• Erg goed gedaan!
• Wauw!
• De tijd vliegt!
• 👍

Als ik een persoonlijk bericht krijg van iemand, staan daaronder steevast de keuzes:

• Vriendelijk bedankt, Jantje
• OK
• Prima!
• Bedankt voor het aanbod.
• Ik zal erover nadenken / ik zal het in overweging nemen / iets in die trant. (Die lijkt de laatste tijd niet meer te verschijnen bij mij. Misschien hebben de LinkedIn algoritmes uitgedokterd dat ik niks in overweging neem.)
• 👍

Maar waarom?

En nou is mijn vraag: wat is hiervan de bedoeling?

Zijn we inmiddels zo ver achteruit gegaan qua sociale vaardigheden dat we een website nodig hebben om standaard reacties te genereren? Geven we inmiddels zo weinig om onze vrienden of collega’s dat we niet eens zelf een berichtje gaan typen, maar het liefst op een knopje drukken en dan denken “zo, mijn plicht is weer gedaan”?

En wie heeft deze selectie gemaakt?!

Zoiets als “Goed gedaan” klinkt eerder passief-agressief, zeker zonder een punt erachter.

Iets als “Wauw!” of “De tijd vliegt!” klinkt als een cliché zin waarvan mensen hebben aangeleerd om het te zeggen als ze niks beters weten.

En de zin “Gefeliciteerd! Laten we even bijpraten” klinkt alsof het je baas is, die wil beginnen met het goede nieuws, maar je eigenlijk gewoon gaat ontslaan.

(“Gefeliciteerd met je verjaardag! Loop even met me mee naar de uitgang, ik moet je iets laten zien.” Het kan een verrassingscadeau worden, je kan net zo goed subtiel uit je eigen verjaardagsfeest worden gewerkt :p)

En een duimpje omhoog kan werkelijk alles betekenen! Wat ze zelf bevestigen door het als optie te geven in beide gevallen (een mededeling en een persoonlijk bericht). Lekker makkelijk, hoef je niet eens meer na te denken over je standaardantwoord, je doet gewoon in alle gevallen een duimpje!

Maar wat mij nog het allermeest verbaasd, is dat “OK” als normaal antwoord wordt gemarkeerd. Het is een verkorte versie van “Alles is in orde” dat doorgaans wordt gebruikt bij het testen van apparaten of machines. Niemand zegt dit in het echt tegen elkaar, en als je het wel doet, denken mensen binnen een paar dagen dat je boos op ze bent. Of dat je een holbewoner nadoet.

(Oké, ik heb dus net een half uur research gedaan omdat ik zeker was dat er een bekend kinderverhaal bestond met een holbewoner die Ok heette. Nou, ik heb het gevonden: de wereld van Oek. Als je antwoord klinkt als een holbewoner uit een kinderboek, dan zit je toch een beetje mis.)

Zie het verschil:

“Hé Jantje, zou je nog even naar die begroting willen kijken?” “Is goed, doe ik morgenochtend.”

“Hé Jantje, zou je nog even naar die begroting willen kijken?” “OK!”

Ik zie niet hoe deze standaardantwoorden een verbetering zijn. Ze komen raar over, zijn onpersoonlijk en ongemeend, en bovendien behoorlijk vaag (zoals het multifunctionele duimpje aangeeft).

Een beter voorstel

Maar goed, ik heb geen illusies dat het LinkedIn team naar mij gaat luisteren en ze weghaalt. Dus dan moet ik maar voorstellen dat ze all-in gaan en er het hoogtepunt van het platform van maken.

Beste LinkedIn ontwikkelaars, dit is mijn voorstel:

Waarom stoppen bij een handjevol cliché antwoorden?

En waarom zowel standaardantwoorden, en “Likes”, en “Claps”, en vrije comments toestaan? Dat is super verwarrend voor de gebruikers! Je moet het allemaal onder één paraplu gooien. Gebruikers kunnen alleen nog maar reageren met standaardantwoorden! Scheelt ook veel gedoe, want niemand kan meer nare dingen zeggen in de comments.

Mededelingen

Mededeling: “Jantje werkt al 10 jaar bij Slechter Bed B.V.”

Antwoorden:

• Misschien moet je eens weg, man.
• En ben je nog steeds gelukkig?
• Tien jaar is best een lange tijd.
• Wat vind je vrouw nou eigenlijk van deze baan?
• Ik heb een hekel aan Slechter Bed.
• Gefeliciteerd! Nu nog een leven vinden.
• Nouja, “werken” is natuurlijk een groot woord, of niet Jantje?
• Beste makker, ik wens je nog een mooie tien jaar!
• Zeg, heb jij ooit het boek “De Loyale Werker” gelezen? De hoofdrol is een man die óók al tien jaar bij hetzelfde bedrijf werkt. Wat toevallig!
• Hartstikke leuk Jantje, maar ik wacht nu al drie kwartier tot ik eindelijk de printer kan gebruiken. Welke roman ben jij in hemelsnaam uit dat apparaat aan het halen?
• Gefelicteerd Jantje! Kom vanmiddag even langs mijn kantoor—je baas. Oh ja, stop al je spullen even in een doos en neem die ook mee. Gewoon, zonder reden.
• Huh, tien jaar al? Zou je niet zeggen. Dacht dat Jantje nog steeds een puber was, met z’n kinderachtige gedrag.
• Huh, tien jaar al? Zou je niet zeggen. Gezien het feit dat Jantje nog steeds niks nuttigs heeft gedaan voor het bedrijf.
• Huh, tien jaar al? Zou je niet zeggen. Och, de tijd vliegt. Ik herinner het nog goed, die dag dat Jantje en ik samen gingen solliciteren bij Slechter Bed. Hij ging als laatste, wat hij vervelend vond, want dan moest hij nerveus in de wachtkamer zitten wachten. Maar ik verpestte mijn sollicitatie door per ongeluk te vermelden dat ik eigenlijk voor Beter Bed wilde werken, en toen kwam Jantje na mij, en hij deed het perfect, en, niet geheel verrassend, hij kreeg de baan. Maar daar stopt deze veel te persoonlijke herinnering in de comments niet, want … blabla …. blablabla

Veel kleurrijker, of niet? Je zou zelfs iedereen een persoonlijk “koosnaampje” kunnen instellen voor hun medewerkers, die dan automatisch wordt ingevuld in hun berichten. Of misschien krijgt de baas andere berichten dan collega’s, want dat onderscheid moet er toch zijn.

Voor de compleetheid, doen we er ook eentje met een persoonlijk bericht.

Persoonlijke Berichten

Persoonlijk Bericht: “Jantje, tijdens onze zoektocht naar een nieuwe beddentester kwamen we jouw LinkedIn profiel tegen. We waren meteen enthousiast! We bieden je een full-time baan aan met een goed salaris. Én elk matras dat je bevalt mag je mee naar huis nemen! Laat je weten of je geïnteresseerd bent?”

Antwoorden:

• Ik ben geïnteresseerd! Maar niet in jullie, sorry. Vlinders, die interesseren me echt enorm.
• Misschien wel, misschien niet, wie zal het zeggen?
• Ik heb het gelezen.
• Ik zal erover nadenken en dan over twee dagen “nee” zeggen, om de illusie te wekken dat ik het echt heb overwogen.
• Hoezo hebben jullie mijn profiel gevonden? Hij staat op privé! Niemand mag weten dat ik een gecertificeerde beddentester ben!
• Okidoki.
• Hoi Pipeloi! (Het duurde even voordat ik deze uitspraak had achterhaald. Ik wist dat het iets met Jan Jans en de Kinderen te maken had, maar kon het niet meteen vinden.) Ik ben zeker geïnteresseerd.
• Ik eis een minimumsalaris van 1000 euro per dag. It’s my way, or the highway.
• Hmm, kan ik jullie manager spreken?
• Bedankt voor het bericht. Eén van onze medewerkers zal u zo spoedig mogelijk te woord staan. Er zijn nog … TWEE! … wachtenden voor u.
• Ik zal laten weten of ik geïnteresseerd ben. Middels … deze speurtocht door hartje Amsterdam! (Kies optie 2 voor een postduif.)
• En wat gebeurt er dan met matrassen die mij niet bevallen? Wie mag die naar huis nemen? Ik ga niet samenwerken met een bedrijf dat elk matras dat anders is afkeurt en naar het afval brengt! RED HET ONCOMFORTABLE MATRAS.
• Het spijt me u te informeren dat “beddentester” niet mijn beroep is, maar mijn zelfverzonnen bijnaam. Ik werk immers als prostituee. Raar dat u dat heeft gemist, aangezien er meer dan genoeg werkfoto’s op mijn profiel staan …
• Moeder heeft mij verteld niet te praten met vreemden. Ik ga je nu aangeven bij de politie.

(Het idee van Slechter Bed B.V. begon als een slechte grap over Beter Bed, maar nu ben ik oprecht geïnteresseerd of beddentesters bestaan. Iemand moet een nieuw matras toch uittesten? Misschien zoeken ze wel enkele mensen met een hele specifieke lichaamsbouw, of bijzondere slaapgewoontes, om hun nieuwe product volledig uit te proberen.)

Conclusie

De mogelijkheden zijn eindeloos! Geen gesprek is meer saai, of oppervlakkig, of robotisch! (Is dat een Nederlands woord? Mijn spellingchecker zegt van wel.)

Ik weet zeker dat jullie een paar goede programmeurs kunnen vinden die, op basis van de context, de computer dit soort antwoorden kan laten formuleren. En zo niet … tja, ik heb zo’n vermoeden dat jullie toegang hebben tot het CV van heel wat programmeurs. Gewoon een gokje.

Dat was mijn mededeling over standaardantwoorden.

Vond je dit een leuk artikel? Kies één van deze opties voor een reactie hieronder:

• Een artikel van 1500 woorden over een mini-functie in LinkedIn? Dit blog gaat de goede kant op!
• Een artikel van 1500 woorden over een mini-functie in LinkedIn? Waar gaat het heen met de wereld!
• Niet dat het uitmaakt, maar ik heb helemaal geen LinkedIn.
• Ik vind het niet fijn als je dat zegt! Dat komt héél dichtbij voor mij. Ja, dat kun jij niet weten, maar één van mijn vrienden is een beddentester en heeft een fataal ongeluk gehad toen hij onder een loodzwaar bed terechtkwam!
• Ik wil niet veel zeggen, dus dat doe ik ook niet.
• Zeg, had jij niet onlangs beloofd een typisch Disneynummer te schrijven? Waarom ga je dáár niet je tijd in steken?
• Tiamo, je bent echt gestoord.
• 👍
• 🦁 (wat dat dan ook mag betekenen)