Sinds enkele jaren geleden heb ik een tekentablet. Ik was steeds meer bezig met visueel ontwerpen en vormgeven, dus na lang wachten had ik uiteindelijk toch maar een fatsoenlijk apparaat gekocht. (Geloof me, tekenen met je muis op een oude laptop is niet ideaal.)
Bij deze tablet zat een pen die op batterijen werkt. De pen werkte vanaf het eerste moment vlekkeloos, waardoor ik over de jaren helemaal was vergeten dat er een batterij inzat. En dat batterijen langzaam leeggaan.
Dus toen ik onlangs mijn tablet aanzette om te tekenen en hij nergens op reageerde, was ik nogal verbaasd. Ik was eerst bang dat hij kapot was, maar dat kon niet, want verder werkte alles prima.
Sterker nog, het touchscreen werkte gewoon. Je hebt van die (reguliere) pennen die op de achterkant zo’n zacht bolletje hebben, en zelfs die werkten op mijn tablet. (Hoewel ik niet aanraadt om dat te gebruiken, want voor je het weet draai je de pen om en zet je per ongeluk een donkerblauwe kras op je peperdure tabletscherm.)
Na een uur gefrustreerd van alles lezen, proberen, en herinstalleren, ging pas het lichtje branden. Natuurlijk, de pen was na al die jaren eindelijk leeggelopen.
Ergens was ik onder de indruk, want de pen zou eigenlijk maar 6-12 maanden op één batterij moeten werken, maar die van mij heeft het netjes 2-3 jaar gedaan.
En inderdaad, toen ik probeerde de pen aan te zetten of te resetten (door een bepaalde knoppencombinatie in te drukken), ging er geen lichtje branden.
Was dat het? Nee … nee, het wordt nog véél erger.
Ik ging op zoek naar een nieuwe batterij, maar die hadden we thuis niet. Deze pen gebruikt AAAA batterijen en die zijn zo zeldzaam dat iedereen je blijkbaar een AAA batterij geeft als je ernaar vraagt. En vervolgens verbaasd is als je meldt dat dit niet de batterij was die je zocht.
Hoe dan ook, mijn moeder was zo aardig om tijdens een winkelsessie ergens de nodige batterijen mee te nemen, en ik kon een dag later alweer aan de slag.
Ik deed de batterij in mijn pen, begon vrolijk met tekenen … en er gebeurde wéér niks. Wat? Wat was dit? Welke vloek had mijn tablet in haar bezit?!
Opnieuw besloot ik alles te resetten. Opnieuw opstarten, drivers opnieuw installeren, een ander tekenprogramma proberen, je kent het wel.
Maar niks werkte. Tja, dan moest de pen wel kapot zijn, toch? Zo begon ik de volgende dag een flinke zoektocht in pennenland. De originele pen kost maar liefst honderddertig euro, dus ik wilde liever een goedkopere variant. Dan maar iets van plastic met minder functies, ik wil gewoon een werkende pen.
Uiteindelijk vond ik een vervanging voor iets meer dan twintig euro. Ik meteen bestellen, twee dagen later in huis.
(Hoewel Amazon zei dat het twee weken ging duren, dus ik denk dat ze eindelijk hebben uitgevonden hoe je pakketjes kunt teleporteren. Het is dat óf een medewerker was zo van “hé, wat zie ik daar nou verscholen achter de prullenbakken, onder een hoop afval verstopt? Een MoKo pen! Wilde iemand die niet hebben?”)
Ik was blij en moest hem van mezelf meteen uitproberen.
De pen had al een batterij meegeleverd, dus ik stopte hem erin, checkte of alles goed zat, en tekenen maar!
Niks. Helemaal niks. Touchscreen werkt perfect. De hele tablet start binnen twee seconden op en doet niks raars. Maar tekenen met een pen? Dat ding waarvoor ik de tablet had gekocht? Ho maar.
De wanhoop nabij schrijf ik een gedetailleerd bericht op Reddit (een grote website waarop iedereen vragen, plaatjes, nieuws, en andere dingen kan delen). Ik vertel alles wat ik heb geprobeerd, wat wel/niet werkt, en of iemand enig idee heeft wat er aan de hand is. Ik heb denk ik een half uur in dat bericht zitten, als ik het plaats en besluit te gaan slapen voor vandaag.
En dan zie ik het. Met de nieuwe pen komt een plaatje meegeleverd. Op dat plaatje staan de onderdelen van de pen, wat alles doet, wat je moet losdraaien, en hoe de batterij erin moet.
Er ligt ook een ander plaatje op mijn bureau. Die van de originele pen. En ergens in mijn brein wordt een connectie gemaakt: deze plaatjes zijn verschillend.
Zie je, de originele pen heeft de batterij met de pluskant naar boven (weg van de punt). Deze nieuwe pen heeft de batterij met de pluskant naar onder (richting de punt).
Ik heb … bij allebei de pennen … drie dagen lang … DE BATTERIJ ER VERKEERD OM INGEDAAN.
Ik sla mezelf voor mijn hoofd, herhaaldelijk, en draai de batterij om.
De pen werkt. Het lichtje knippert meteen, zowel bij de originele als de nieuwe pen. Ik kan gewoon tekenen. Er was niks aan de hand. Er was hélemaal niks aan de hand.
En dan moet je nagaan dat mensen mij inschakelen bij al hun computerproblemen.
Soms ben ik dom.
Opmerking: iets anders dat ook meespeelde, is dat deze tablet eerder problemen heeft gegeven. Met regelmaat gebeurt er iets raars, en de eerste paar keer dat dat gebeurde bleek het hele apparaat defect te zijn. Gelukkig viel het toen nog binnen de garantie en heb ik een nieuwe tablet gekregen, die sindsdien niet meer uit het niets kapot is gegaan. Maar elke keer als iets niet werkt, raak ik dus meteen in paniek en denk dat alles weer stuk is.
Opmerking: mijn originele pen heeft Bluetooth. In alle handleidingen die ik heb gelezen, vertellen ze precies hoe je met Bluetooth moet verbinden, en waarom dat essentieel is om de pen te laten werken. Dus dat heb ik toentertijd gedaan, die eerste dag dat ik de tablet had, en nooit meer veranderd. Ik dacht dat de pen via Bluetooth doorstuurde waar hij aan het tekenen was.
Niks daarvan. Dat hele Bluetooth gebeuren is compleet onnodig. Het is alleen zodat je van afstand op een knopje kunt drukken om een applicatie te openen, of zo iets. Als je de pen niet verbindt, zoals mijn nieuwe pen (want die heeft überhaupt geen Bluetooth), werkt hij helemaal perfecto.
Waarom zeggen ze dit nergens? Wat zijn die tabletmakers erbij gebaat om de pennen van hun gebruikers tien keer zo snel leeg te laten lopen? Daarmee helpen ze alleen maar de batterijmakers. (Heb je daar een officiële naam voor? Iemand die batterijen maakt? Een energiereservateur?) En waarom zou ik van vijf meter afstand—of vanuit een andere kamer—een programma willen openen op mijn tablet? “Goh, ik lig nog in bed, maar als ik nu op het knopje druk en naar beneden ren, dan is het programma vast al opgestart tegen de tijd dat ik achter mijn bureau zit! Wat een tijdwinst!”
Opmerking: ik heb het idee dat ik hiervan wel een serie kan maken. Ik doe elke maand wel iets belachelijk doms, zeker omdat ik beter zou moeten weten als halve informaticus. Terwijl ik dit artikel schreef moest ik meteen denken aan mijn andere avonturen. Wat dacht je van …
- “Het geheim van de siliconen bolletjes in de ventilator”
- “De smartphone die zichzelf steeds opnieuw opstartte”
- “Het mysterie van Microsoft die vanwege updates zijn eigen updates niet toestond” (En hoe ik daarmee uiteindelijk mijn laptop heb gered.)
- “Het verhaal van de browsers die zoveel waarde aan veiligheid hechten, dat ze zelfs hun eigen programma niet meer uitleggen” (En waarom Apple mag doodvallen.)