Thuis spelen wij met regelmaat bordspellen op speciale gelegenheden. Ook deze keer had ik samen met mijn moeder een selectie spellen uitgekozen voor Sinterklaas/Kerstmis en gekocht tijdens de “Black Friday” sale. (Hoe erg we het fenomeen ook hekelen, het scheelde aanzienlijk qua kosten.)
Dolgelukkig opende ik vandaag het pakketje, pakte het eerste spel, scheurde het plastic van de doos, tilde de deksel op … en schrok me kapot!
Er klopte iets niet.
Ik had dit specifieke bordspel al meerdere keren door anderen gespeeld zien worden, dus ik wist hoe de componenten eruit moesten zien. Eén cruciaal onderdeel was een tweetal plastic, doorschijnende platen. Hierop kon je met een stift routes tekenen (die je vervolgens na het spel weer kon uitgummen). Het is van groot belang dat deze platen precies plat zijn, anders wordt de route uitstippelen een onmogelijke taak.
Nou, ze waren niet bepaald plat. Over de hele plaat zaten bubbels, uitsteekseltjes, en stukjes verfrommeld/verschroeid plastic. Dit waren mijn beste drie foto’s van het fenomeen:
Ik bekeek de plaat van alle kanten, maar moest uiteindelijk diep zuchten. Overkomt mij weer. Nieuw spel, duur spel, één van de belangrijkste onderdelen is kapot.
Dus ik een mail opstellen naar de leverancier. Een bezorgde mail. Moet ik de originele uitgever benaderen? Zelf nóg meer geld uitgeven voor vervangende onderdelen? Kunnen zij iets betekenen? Komt dit vaker voor? Ik bereidde me al voor dat ik het aan mijn moeder moest vertellen. Die had deze week al drie keer een defect product terug moeten sturen—dit kon er ook nog wel bij. Ik stond op van de computer om de andere spellen voor de zekerheid te checken.
Binnen twee minuten had ik antwoord op de mail. (Dat is snel, ja. Wij bestellen dan ook bij deze Vlaamse spellenwinkel omdat ze zo vriendelijk en snel zijn.)
Was er iets misgegaan met de productie? Of was dit de bedoeling, dat er een soort textuur op de platen zat? Zouden ze een nieuw exemplaar sturen, of moesten we zelf voor een waarschijnlijk veel te hoog bedrag nieuwe platen kopen?
Niks van dat alles.
Er zit een plastic velletje om de platen heen. Trek die eraf en ze zouden helemaal glad moeten zijn.
Ik kon mezelf wel voor m’n kop slaan. Ik prik met een naaispeld één van die bubbels en kan een flinterdun velletje van de platen aftrekken, waarna ze glanzend en glimmend voor me liggen.
Er zijn niet veel momenten waarop ik een tijdmachine zou willen, maar deze keer zou ik toch echt mezelf willen stoppen voordat ik de domste mail in de geschiedenis van de mensheid stuurde.
Opmerking: het spel heet Captain Sonar. Ook zie je in elke foto een wit briefje liggen. Dit was het allereerste dat ik tegenkwam in de speeldoos. Het briefje luidde: “Please remove the plastic film before use”. Ik dacht: “Typische waarschuwing. Natúúrlijk haal ik de componenten uit hun plastic voordat ik ga spelen. Dit is niet mijn eerste spel ofzo!” But I was wrong.