Toen we weggingen was het nog licht
Wanneer we aankomen weet ik niet
Druppels glijden langs het raam
Ik schrijf je naam
vinger tegen glas
Maar dankzij de regen
en wind tegen
zal deze snel weer vergaan
Toen we vertrokken was het nog licht
Wanneer we aankomen wil ik niet weten
Deze reis is te fijn
de dagen te kort
Mijn wereld te klein
zicht op horizon ontnomen
Door de problemen op mijn bord
weet ik niet
of ik ooit wel thuis wil komen
Toen we opstapten was het nog licht
Of we ooit aankomen kan me niks schelen
Soms is eindbestemming
einde teleurstelling
maar vaak valt het tegen
wil je weer wind in je haren
en verder varen
op hoop van zegen
voorbij elke planning
Toen we slechte grappen maakten
deels om tijd te doden
deels uit nervositeit
Lag voor ons nog een eeuwigheid
om te wennen, gek te doen
doelloos samen rond te dolen
Toen ik hopeloos verliefd raakte
was het nog licht
Toen jij wegging
werd het weer donker